дакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

1. Дакончыць кармленне каго‑н. Дакарміць дзіця.

2. Пракарміць да якога‑н. тэрміну. Дакарміць авечак да вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́ч, ‑у, м.

Разм. Ноткі, адценне плачу ў голасе. — І дурэй тут з вамі! — з прыплачам крычыць Ніна. — Узялі мне дзіця пабудзілі!.. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cradle​2 [ˈkreɪdl] v. калыха́ць, укалы́хваць, закалы́хваць, люля́ць;

cradle a baby in one’s arms калыха́ць/укалы́хваць дзіця́ на рука́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

impulsive [ɪmˈpʌlsɪv] adj.

1. імпульсі́ўны;

an impulsive child імпульсі́ўнае дзіця́

2. які́ прымуша́е ру́хацца, дзе́йнічаць;

impulsive force ру́хаючая сі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уху́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Захутаць, абгарнуць з усіх бакоў.

У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уху́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. уху́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. уху́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уху́тванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́цкаць несов., разг.

1. пры́гать;

2. подбра́сывать (на рука́х);

г. дзіця́ — подбра́сывать (на рука́х) ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абува́ць несов. обува́ть; (при назывании обуви) надева́ть;

а. дзіця́ — обува́ть ребёнка;

а. бо́ты — надева́ть сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угавары́ць сов.

1. уговори́ть; убеди́ть; урезо́нить; склони́ть;

2. успоко́ить, уте́шить;

у. дзіця́ — успоко́ить (уте́шить) ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; каго.

Выклікаць пачуццё сораму, няёмкасці. Засароміць дзіця. □ Брудная будзённая адзежа, у якой ён быў адзеты, запылены твар .. засаромілі Сёмку. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крамзо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Няўмела, неакуратна пісаць; крэмзаць, драпаць. Пакуль ён быў малы, бацька вельмі не прыглядаўся, што там крамзоліць дзіця. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)