прыпла́ч, ‑у, м.
Разм. Ноткі, адценне плачу ў голасе. — І дурэй тут з вамі! — з прыплачам крычыць Ніна. — Узялі мне дзіця пабудзілі!.. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)