друк¹, -у, м.

1. Працэс публікацыі і выпуску ў свет разнастайнай друкаванай прадукцыі.

Кніга яшчэ ў друку.

2. Знешні выгляд надрукаванага (асаблівасці шрыфту, характар ілюстравання і пад.).

Уборысты д.

Каляровы д.

3. Спосаб друкавання (спец.).

Высокі д.

Глыбокі д.

Плоскі д.

4. Галіна вытворчасці, якая друкуе творы; выдавецкая і друкарская справа.

Работнікі друку.

5. Сукупнасць друкаваных выданняў; прэса.

Перыядычны д.

Замежны д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́зыка, -і, ДМ -зыцы, ж.

1. Галіна мастацтва, якая адлюстроўвае рэчаіснасць у гукавых мастацкіх вобразах, а таксама творы такога мастацтва.

Класічная м.

Інструментальная м.

М.

Ю.

Семянякі.

2. Выкананне твораў гэтага мастацтва на інструментах.

М. і спевы.

3. перан., чаго. Мелодыя, прыемнае гучанне чаго-н.

М. мовы.

4. перан. Якая-н. добра арганізаваная, наладжаная справа (разм.).

Сапсаваў усю музыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

футурало́гія

(ад лац. futurum = будучыня + гр. logos = вучэнне)

галіна навуковых ведаў, якая займаецца прагназіраваннем сацыяльных працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ressort

[-so:r]

n -s, -s

1) устано́ва, ве́дамства

2) галіна́ дзе́йнасці;

das ist mein ~ гэ́та па маёй спецыя́льнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дысцыплі́на​II ж. (галіна навукі, ведаў) Disziplín f -, -nen;

вучэ́бная дысцыплі́на Stúdi¦enfach n -(e)s, -fächer, Léhrfach n, Únterrichtsfach n, Áusbildungsfach n;

суме́жная дысцыплі́на Náchbardisziplin f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lateral

[ˈlætərəl]

1.

adj.

бакавы́, пабо́чны

the river and its lateral streams — рака́ і е́йныя бакавы́я прыто́кі

2.

n.

бакава́я ча́стка, галі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

domain

[doʊˈmeɪn]

n.

1) улада́рства n.

2) маёнтак -ку m., зяме́льныя ўлада́ньні

3) галіна́ f., абся́г -у m.; по́ле дзе́яньня, сфэ́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

геліяэнерге́тыка

(ад гелія + энергетыка)

галіна энергетыкі, якая распрацоўвае метады эксплуатацыі энергіі сонечнага выпрамянення для прамысловых і бытавых патрэб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піраметалу́ргія

(ад піра- + металургія)

галіна металургіі, звязаная з атрыманнем і ачышчэннем металаў і металічных сплаваў пры высокіх тэмпературах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электрамеха́ніка

(ад электра- + механіка)

галіна электратэхнікі, якая займаецца пабудовай і эксплуатацыяй электрарухавікоў, электрамашын, механізмаў, што працуюць на электраэнергіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)