трухля́чка

‘нездаровая, хілая, слабая асоба або істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трухля́чка трухля́чкі
Р. трухля́чкі трухля́чак
Д. трухля́чцы трухля́чкам
В. трухля́чку трухля́чак
Т. трухля́чкай
трухля́чкаю		 трухля́чкамі
М. трухля́чцы трухля́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сфі́нкс

‘міфалагічная істота; малпа; матыль’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сфі́нкс сфі́нксы
Р. сфі́нкса сфі́нксаў
Д. сфі́нксу сфі́нксам
В. сфі́нкса сфі́нксаў
Т. сфі́нксам сфі́нксамі
М. сфі́нксе сфі́нксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хіме́ра

‘міфалагічная істота; рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хіме́ра хіме́ры
Р. хіме́ры хіме́р
Д. хіме́ры хіме́рам
В. хіме́ру хіме́р
Т. хіме́рай
хіме́раю		 хіме́рамі
М. хіме́ры хіме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карачу́н,

істота, што ўвасабляла зіму і смерць.

т. 8, с. 61

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стварэ́нне, -я, н.

1. гл. стварыць.

2. Тое, што створана кім-н.; твор мастацтва.

Геніяльнае с.

3. з азначэннем. Жывая істота — чалавек, жывёліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эльф, -а, мн. -ы, -аў, м.

У германа-скандынаўскай міфалогіі: дух прыроды, казачная істота, добразычлівая да людзей.

Жылі ў тым лесе эльфы і феі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяспо́лы, -ая, -ае.

Які не мае адзнак полу.

Бясполая істота.

○

Бясполае размнажэнне — форма размнажэння, пры якой арганізм узнаўляе сябе самастойна, без усялякага ўдзелу іншай асобіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

human​1 [ˈhju:mən] n. (таксама human being) чалаве́к, чалаве́чая істо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

supernatural [ˌs(j)u:pəˈnætʃərəl] adj. незвыча́йны, звышнатура́льны;

a supernatural being звышнатура́льная істо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пачва́ра, -ы, мн. -ы, -ва́р, ж.

1. Казачная, страшная істота, звычайна вялікіх памераў.

Валасатая п.

2. Пра надта непрыгожага чалавека.

3. перан. Пра жорсткага, амаральнага чалавека, вырадка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)