незарэгістрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не прайшоў рэгістрацыі. Незарэгістраваны шлюб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́дзены (пра шлюб) geschíeden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пажані́ць, -жаню́, -жэ́ніш, -жэ́ніць; зак., каго (што) і каго з кім.

1. Паяднаць шлюбам, уладзіць чый-н. шлюб.

Думаем п. гэту пару.

2. Ажаніць усіх, многіх.

П. сыноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эпітала́ма, -ы, мн. -ы, -ла́м, ж.

1. У старажытных грэкаў і рымлян: віншавальная песня маладым.

2. Верш-віншаванне ў гонар тых, хто бярэ шлюб.

|| прым. эпітала́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манага́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манагаміі. Манагамны шлюб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Уступаць у шлюб паводле царкоўнага абраду.

|| зак. павянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і звянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. вянча́нне, -я, н.

|| прым. вянча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адпавядае закону (у 1 знач.), грунтуецца на законе. Законна дакумент. На законных падставах.

2. Які мае падставу; справядлівы, абгрунтаваны. Законны гонар. Законны папрок.

•••

Законны шлюб гл. шлюб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мезалья́нс

(фр. mésalliance)

шлюб з асобай ніжэйшага сацыяльнага становішча ў дваранска-буржуазным грамадстве; няроўны шлюб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жана́ты, ‑ая, ‑ае.

Які ўступіў у шлюб, мае жонку; проціл. халасты (пра мужчыну). Падтрымаў старога дзеда Сын жанаты, Грышка. Колас. // толькі мн. Пра мужчыну і жанчыну, якія ўступілі ў шлюб. Яны жанатыя ўжо даўно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кровазмяша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кровазмяшэння, з’яўляецца кровазмяшэннем. Кровазмяшальны шлюб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)