гектаграфічны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для гектаграфавання. Гектаграфічнае чарніла.

2. Які робіцца гектаграфаваннем. Гектаграфічнае друкаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распэцкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Размазаць па паверхні што‑н. Распэцкаць чарніла па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаручка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Ручка для пісання, у якой чарніла аўтаматычна падаецца да пяра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

черни́ла ед. нет чарні́ла, -ла ср., мн. нет; атра́мант, -ту м., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

алізары́н, -у, м.

Фарбавальнае рэчыва, якое вырабляецца з карэння марэны або з мінералаў і ўжыв. для фарбавання тканін, вырабу мастацкай фарбы, у паліграфіі.

|| прым. алізары́навы, -ая, -ае. Алізарынавае чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

паналіваць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. што і чаго. Напоўніць усю або нейкую колькасць пасуды чым-н. вадкім.

    • П. бочкі вадой.

  2. чаго. Разліць якую-н. вадкасць у многіх месцах.

    • П. чарніла на стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дамыцца, ‑мыюся, ‑маешся, ‑маецца; зак.

1. Закончыць мыцца; памыцца поўнасцю.

2. (з адмоўем). Цяжка адмыць. Запэцкаюцца рукі ў чарніла — не дамыешся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарадзіць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак.

Разм. Даць параду; параіць. Прыйшлося, як дарадзіў Стась, шукаць па аптэках такія кіслоты, што вытраўлялі сляды чарніла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбоўтацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Размяшацца, перамяшацца ад боўтання. Чарніла разбоўталася. Малако разбоўталася.

2. Боўтаючыся, разліцца. Вада разбоўталася. Трэцяя частка смятаны разбоўталася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмакнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

Апусціць на кароткі час што-н. у якую-н. вадкасць; дакрануцца кавалачкам хлеба і пад. да солі, цукру і пад.

  • А. пяро ў чарніла.
  • А. блін у смятану.

|| незакончанае трыванне: абмакваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)