наляпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. што. Зрабіць што‑н. наспех, няўмела, абы-як. Наляпаць карціну.
2. чаго, чым і без дап. Напэцкаць на чым‑н. Наляпаць чарніла на абрус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)