wścibiać

незак. соваць, усоўваць, засоўваць;

wścibiać nos разм. утыкаць нос

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Натыкаць вакол чаго‑н. Абтыкаць градку палачкамі.

2. Утыкаць чым‑н. якую‑н. паверхню. Абтыкаць падушачку іголкамі.

3. Заканапаціць, абканапаціць што‑н. Абтыкаць сцяну пакуллем.

абтыка́ць ​1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абты́каць.

абтыка́ць ​2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарыва́ть несов.

1. зако́пваць; (о животных) зарыва́ць;

2. (прятать, утыкать лицо, голову) хава́ць, утыка́ць; см. зары́ть​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tkać

незак.

1. ткаць;

tkać płótno — ткаць палатно;

2. утыкаць, тыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thrust​2 [θrʌst] v. (thrust)

1. ле́зці, прала́зіць, праціска́цца, прапіха́цца

2. засо́ўваць, утыка́ць;

thrust smb. aside адштурхо́ўваць каго́-н.;

thrust smth. on smb. навя́зваць што-н. каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

утыка́цца I несов.

1. втыка́ться; вонза́ться; вса́живаться;

2. прям., перен. утыка́ться;

1, 2 см. уткну́цца;

3. страд. втыка́ться; вонза́ться; вса́живаться; утыка́ться; см. утыка́ць I

утыка́цца II несов.

1. уменьша́ться в проце́ссе тканья́;

2. страд. вставля́ться в ткань; покрыва́ться сплошь тка́ным узо́ром; украша́ться посре́дством тканья́; см. утыка́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

embed

[ɪmˈbed]

v. (-dd-)

1) садзі́ць у гра́дку (расьлі́ну)

2) утыка́ць, уса́джваць, укараня́ць

embedded in rock — укарэ́нены ў ска́лу

3) мо́цна ўрэ́звацца (у па́мяць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oar [ɔ:] n. вясло́

♦

put/stick your oar in BrE, infml уме́швацца (у чужыя справы, размовы і да т.п.); со́ваць/утыка́ць нос не ў сваю́ спра́ву;

rest on one’s oars спачыва́ць на ла́ўрах, задавальня́цца дася́гнутым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ты́ркаць 1 ‘тыкаць’ (ТСБМ, Байк. і Некр.), ‘утыкаць што-небудзь вострае’ (Нас.), ‘саджаць’ (Нас., Юрч. СНЛ), ‘закладаць, насаджваць (снапы ў азярод)’ (рагач., калінк., Сл. ПЗБ), ‘засоўваць (грэбень у валасы)’ (рагач., Сл. ПЗБ), ‘бадзяцца, валэндацца’ (Зайка Кос.), тыркаты ‘поркаць, утыкаць’ (Клундук), ты́ркнуць ‘усунуць, тыкнуць’ (Нас.), ‘паказацца, з’явіцца’ (Сцяшк.), тыркану́цца ‘высунуцца’ (Бяльк.), тырну́ць ‘высунуць, выставіць, паказаць’ (Юрч. СНЛ), сюды ж ты́ркаць нос ‘заглядваць’; утыркну́ць ‘уткнуць’, ‘спешна, на хаду падаць што-небудзь’ (Нік., Оч.) — у сувязі з апошнім параўн. харв. tȓk, серб. тр̑к: у тр̑ку ‘на бягу’, тр̏ка ‘беганіна’. Гукапераймальнае (рухапераймальнае) утварэнне ад тырк ‘штоўх, пыр’ (Нас.), ‘тырк’ (Байк. і Некр.), якое можна супаставіць з літ. tùrk‑terėti ‘штурхнуць’ (Буга, Rinkt., 1, 490). Карскі следам за Шахматавым на фоне ўсх.-слав. *trъk‑ разглядае як выпадак т. зв. трэцяга поўнагалосся (Карскі 1, 258) — экспрэсіўна пераўтворанае то́ркаць (Фасмер, 4, 132). Варбат (Исслед., 64) бачыць у рус. ты́рнуть ‘усунуць’ (пры торкнуць, гл.) ступень падаўжэння рэдукцыі ў дзеясловах на ‑*ati і некаторых дзеясловах на ‑*nǫti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

insert

[ɪnˈsɜ:rt]

v.t.

1) устаўля́ць

to insert a letter in a word — уста́віць лі́тару ў сло́ва

2) усо́ўваць, утыка́ць

to insert a key in a lock — усу́нуць ключ у замо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)