Verbum

абты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Натыкаць вакол чаго‑н. Абтыкаць градку палачкамі.

2. Утыкаць чым‑н. якую‑н. паверхню. Абтыкаць падушачку іголкамі.

3. Заканапаціць, абканапаціць што‑н. Абтыкаць сцяну пакуллем.

абтыка́ць ​¹, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абты́каць.

абтыка́ць ​², ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абаткнуць.