graceful

[ˈgreɪsfəl]

adj.

1) по́ўны гра́цыі; згра́бны, прыго́жы, стро́йны

2) прые́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ста́тны ‘прапарцыянальна складзены’ (ТСБМ), ‘высокі; збытны’ (Нас.), ‘добры’ (Жд. 3, Гіл.), ‘высокі, стройны, удалы, добры’: статный будзя етый лён (Бяльк.). Укр. дыял. ста́тнийстройны; багаты, заможны’, рус. ста́тныйстройны, пастаўны’. Да стаць2 (гл.); да семантыкі параўн. спра́ўны ‘удалы, прыгожы’ (ТСБМ), прысто́йны ‘добры, падыходзячы’ (там жа), прычы́нно ‘зручна’ (ТС) і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

slim1 [slɪm] adj.

1. стро́йны; шчу́плы; хударля́вы; згра́бны, get slim худзе́ць

2. малы́, сла́бы;

slim hope мала́я надзе́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жучо́к, ‑чка, м.

Памянш. да жук (у 1 знач.); невялікі жук. Жучкі і конікі трашчалі І ў стройны звон свой зык злівалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сула́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад суладзіць.

2. у знач. прым. Стройны, узгоднены; гарманічны. Школьная праца ішла сваім добра суладжаным, няспынным ходам. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рытмі́чны

(гр. rhythmikos = суразмерны, стройны)

які адбываецца ў пэўным рытме, падпарадкаваны рытму; раўнамерны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

śmigły

1. высокі, стройны;

2. хуткі, імклівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зла́джана прысл., зла́джаны

1. (дружны) inträchtig; inmütig;

2. (складны, стройны) harmnisch; glichmäßig ngeordnet, benmäßig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зграбны, стройны, статны, грацыёзны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

мускулі́сты, ‑ая, ‑ае.

З развітымі мускуламі. Высокі, стройны, мускулісты, Павел быў сапраўдным спартсменам. Шыцік. [Рудакоў] распрануўся да пояса, памыўся і доўга з асалодаю расціраў халоднаю вадою сваё мускулістае цела. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)