суладжаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад суладзіць.
2. у знач. прым. Стройны, узгоднены; гарманічны. Школьная праца ішла сваім добра суладжаным, няспынным ходам. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)