Барвя́к ’брод’ (Касп.). Відавочна, з бэ́рва ’кладка, жэрдачка праз раку’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плацда́рм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прастора, на якой рыхтуецца і разгортваецца ваенная аперацыя.

2. Участак берага, на які высаджваюцца фарсіруючыя раку войскі.

3. перан. Зыходны пункт для чаго-н.

П. для далейшых разважанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убро́д прысл.:

перайсці́ раку́ ўбро́д den Fluss dúrchwaten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шлюзова́ть сов. и несов. шлюзава́ць;

шлюзова́ть ре́ку шлюзава́ць раку́;

шлюзова́ть суда́ шлюзава́ць су́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадрачы́, ‑раку, ‑рачэш, ‑рачэ; ‑рачом, ‑рачаце, ‑ракуць; зак., што.

Уст. Наперад прадказаць тое, што будзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бух, выкл.

1. Ужыв. для абазначэння глухога адрывістага гуку пры ўдары, стрэле і пад.

Прыцэліўся — бух!

2. у знач. вык. Ужыв. ў значэнні дзеясловаў бухнуць², бухнуцца і бухаць (разм.).

Разбегся і бух у раку.

Бух аб падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акведу́к

(лац. aquaeductus)

збудаванне ў выглядзе моста для правядзення водаправодных труб праз глыбокі яр, раку, чыгунку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пераправажа́цца ’перапраўляцца (цераз раку)’ (Нас.). Утворана пад уплывам польск. przeprowadzać się ’змяніць месца побыту, пражывання’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мяле́ць (пра раку) seicht wérden; versánden vi (s) (заносіцца пяском)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саслізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. Слізгаючы, спусціцца ўніз; з’ехаць.

С. з берага ў раку.

2. Не ўтрымаўшыся на чым-н., зваліцца.

Нага саслізнула з драбіны, і ён паляцеў уніз.

|| незак. саслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. саслі́згванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)