colloquy [ˈkɒləkwi] n.

1. афіцы́йная размо́ва; абмеркава́нне; канферэ́нцыя

2. дыяло́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ажыві́цца сов. оживи́ться;

твар ~ві́ўся — лицо́ оживи́лось;

размо́ва ~ві́лася — разгово́р оживи́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дзелавая ці сардэчная размова; словы, выказванне аднаго з суразмоўцаў.

Г. ў іх не ладзілася.

Пра што ідзе г.?

2. Чуткі, пагалоска.

Пайшла нядобрая г. па вёсцы.

3. Мясцовая разнавіднасць тэрытарыяльнага дыялекту.

Чэрвеньская г.

Гаворкі Маладзечаншчыны.

4. Мова як сродак зносін паміж людзьмі (звычайна пра вусную гутарковую мову).

Госці з Кіева добра разумелі беларускую гаворку.

◊

Пустая гаворка — непатрэбная, бескарысная размова; балбатня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гу́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дзелавая або сардэчная размова.

Г. спачатку не ладзілася.

2. Даклад, паведамленне, звычайна з удзелам слухачоў для абмену думкамі.

Правесці гутарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

talk​1 [tɔ:k] n.

1. размо́ва;

double talk двухсэнсо́ўная размо́ва;

idle talk пуста́я размо́ва;

small talk све́цкая размо́ва;

have a talk пагавары́ць, паразмаўля́ць;

make talk пачына́ць размо́ву

2. балбатня́, пуста́я размо́ва;

It’s mere talk! Гэта адны словы!

3. чу́тка, пагало́ска, плётка;

There’s (some) talk of his failure. Ходзяць чуткі аб ягоным правале.

4. (on) ле́кцыя; дакла́д;

She gave a talk on her visit to Paris. Яна выступіла з паведамленнем аб сваім візіце ў Парыж.

5. гу́тарка; дыяле́кт; жарго́н;

baby talk дзіця́чая размо́ва;

thieves’ talk зладзе́йскі, блатны́ жарго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напаўафіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім афіцыйны; афіцыйны да некаторай ступені. Напаўафіцыйная размова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conversation

[,kɑ:nvərˈseɪʃən]

n.

1) сябро́ўская гу́тарка, размо́ва f.

2) перамо́вы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

му́тны, -ая, -ае.

1. Пра вадкасці: непразрысты, нячысты, каламутны.

М. раствор.

Мутная вада.

2. Пацямнелы, замутнены.

Мутныя вочы.

Мутнае шкло.

3. перан. Недастаткова выразны, незразумелы, неабгрунтаваны (разм.).

Мутная размова.

|| наз. му́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Plauderéi

f - балбатня́, свабо́дная размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Konversatión

[-vεr-]

f -, -en гу́тарка, размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)