размо́ва ж. (гаворка) Gespräch n -(e)s, -e; Únterháltung f -, -en;

завяза́ць размо́ву ein Gespräch ánknüpfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conversation

[,kɑ:nvərˈseɪʃən]

n.

1) сябро́ўская гу́тарка, размо́ва f.

2) перамо́вы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Konversatión

[-vεr-]

f -, -en гу́тарка, размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Plauderéi

f - балбатня́, свабо́дная размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Órtsgespräch

n -(e)s, -e мясцо́вая тэлефо́нная размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Férngespräch

n -(e)s, -e (міжгаро́дняя) тэлефо́нная размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tágesgespräch

n -(e)s, -e зло́ба дня, злабадзённая размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыглу́шаны gedämpft;

прыглу́шаная размо́ва ein verháltenes Gespräch;

прыглу́шаны гало́сны фан. Múrmelvokal m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Telefonát

n -s, -e тэлефо́нная размо́ва, (тэлефо́нны) звано́к

ein ~ dúrchgeben* — перада́ць тэлефанагра́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

converse

I [kənˈvɜ:rs]

1.

v.

гу́тарыць, размаўля́ць

2.

n.

гу́тарка, размо́ва f.

II [kənˈvɜ:rs]

1.

adj.

1) супрацьле́глы, проціле́глы

2) адваро́тны, пераве́рнуты

2.

n.

адваро́тнае цьве́рджаньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)