жлу́кціць, -кчу, -кціш, -кціць; незак., што (разм.).

Многа і прагна піць.

Ж. ваду.

Ж. гарэлку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кумы́с, -у, м.

Пажыўны напітак з малака кабылы, вярблюдзіцы.

Піць к.

|| прым. кумы́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унакла́дку, прысл. (разм.).

Палажыўшы цукар у шклянку (у адрозненне ад слова «упрыкуску»).

Піць чай у.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́жма, прысл.

У ляжачым становішчы; лежачы.

Піць л.

◊

Лежма ляжаць (разм.) — доўга ляжаць, не ўстаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагбо́м, прысл.

Разм. У выразе: піць нагбом гл. піць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлябта́ць, хлябчу́, хле́бчаш, хле́бча; хлябчы́; незак., што.

1. Піць, чарпаючы вадкасць языком (пра некаторых жывёлін).

Кот хлебча малако.

2. Піць прагна, у вялікай колькасці (разм.).

Х. ваду.

Х. гарэлку.

|| зак. вы́хлебтаць, -бчу, -бчаш, -бча; -бчы; -бтаны.

|| наз. хлябта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зару́піць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -піць; безас., зак.

Пачаць рупіць.

Яму зарупіла бегчы купацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

booze​2 [bu:z] v. infml піць, напіва́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закіпе́ць ​1, ‑піць; зак.

Зрабіцца кіпячоным, гатовым да ўжывання. Чай закіпеў, можна піць.

закіпе́ць ​2, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Пачаць кіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пива́ть несов., многокр., разг. (ча́ста, не раз) пі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)