зару́піць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -піць; безас., зак.
Пачаць рупіць.
Яму зарупіла бегчы купацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)