schréiten

* vi (s)

1) кро́чыць, ісці́, шыбава́ць

vórwärts ~ — ісці́ напе́рад

2) (zu D) бра́цца (за што-н.), прыступі́ць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́бары мн. Wahl f -, -en;

дадатко́выя вы́бары Náchwahlen pl;

назна́чыць вы́бары Wáhlen áusschreiben*;

прыступі́ць да вы́бараў zur Wahl schréiten*;

пара́дак правядзе́ння вы́бараў Wáhlordnung f -, -en;

вы́нік вы́бараў Wáhlergebnis n -es, -e, Áusgang der Wáhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВІ́ЦЕБСКІ ГІСТПА́РТ,

камісія па вывучэнні гісторыі кампартыі і Кастр. рэвалюцыі пры Віцебскім губкоме РКП(б). Існаваў з пач. 1922 да сак. 1924. Створаны на аснове пісьма ЦК РКП(б), у якім прапанавалася «неадкладна прыступіць да арганізацыі абласных і губернскіх гістпартаў». Узначальваў чл. губкома партыі С.М.Крылоў. Гал. кірункі работы камісіі — абследаванне архіваў і выяўленне матэрыялаў па гісторыі рэв. барацьбы, збор і публікацыя ўспамінаў старых бальшавікоў і ўдзельнікаў рэв. руху на Віцебшчыне. Асобныя матэрыялы друкаваліся ў час. «Коммунистический труд». Віцебскі гістпарт выпусціў кнігу мемуараў Б.Д.Пінсана «Бальшавікі ў Віцебску» (1922) і зб. успамінаў, артыкулаў і матэрыялаў «Чырвоная быль» (1923), у які ўвайшлі ўспаміны ўдзельнікаў барацьбы за сав. ўладу ў губерні Б.Брэслава, Я.Гоба, Крылова і інш., матэрыялы пра рэв. падзеі ў лют.—кастр. 1917 і ўстанаўленне сав. улады ў губерні. Віцебскі гістпарт ліквідаваны ў сувязі з уваходам Віцебскай губ. ў склад БССР.

У.М.Міхнюк.

т. 4, с. 227

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыступі́цца, ‑ступлюся, ‑ступішся, ‑ступіцца; зак.

1. Наблізіцца, падысці да каго‑, чаго‑н. Толькі і дадавала прыгажосці азярцо, што ляжала ў балоце, але да яго нельга было прыступіцца ні з аднаго боку. Чарнышэвіч. Ад станцыі напрасткі да.. [коп сена] было не прыступіцца — гразкае балота. Новікаў. // Падысці, звярнуцца да каго‑н. Ціток загадаў абавязкова Параску прывесці. І калі тая сапраўды прыйшла, ён не ведаў, з якога боку да яе прыступіцца: яна і такая, яна і гэтакая. Лобан. Але старая маці баіцца прыступіцца да Зоські, бо тая пачынае злавацца ды з хаты ўцякае. Бядуля.

2. Узяцца за што‑н.; прыступіць. — А я буду рабіць тое, да чаго падручны і нават сярэдні майстар прыступіцца не адважыцца. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Amt

n -(e)s, Ämter

1) паса́да, слу́жба

ein ~ bekléiden, im ~ stéhen* — займа́ць паса́ду

séines ~es enthében* — вызвалі́ць ад паса́ды

éin ~ ántreten* — прыступі́ць да выкана́ння абавя́зкаў

2) устано́ва; упраўле́нне; ве́дамства

das Áuswärtige ~ — міністэ́рства заме́жных спраў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

галасава́нне н. Stímmabgabe f -, -n;

адкры́тае галасава́нне óffene Áb stimmung;

пайме́ннае галасава́нне námentliche Ábstimmung;

галасава́нне ў цэ́лым Áb stimmung en bloc [ã´blɔk], En-bloc-Ábstimmung f;

папярэ́дняе галасава́нне Úrabstimmung f, Vórabstimmung f;

устрыма́цца ад галасава́ння sich der Stímme enthálten*;

галасава́нне падня́ццем рук Áb stimmung durch Hándzeichen;

паста́віць на галасава́нне zur Áb stim mung bríngen*;

прыступі́ць да галасава́ння zur Ábstimmung schréiten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пры́ступ, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыступаць — прыступіць.

2. Момант абвастрэння, узмацнення якой‑н. хваробы, хваравітая з’явы. Прыступ апендыцыту. Сардэчны прыступ. □ Пачнуцца прыступы радыкуліту, і ўжо зусім няможна будзе паехаць у камандзіроўку. Асіпенка. Праз тыдні тры ў Андрэя пачаліся прыступы малярыі. Дуброўскі. // Рэзкае, вострае праяўленне якога‑н. душэўнага стану, пачуцця. Прыступ гневу. Прыступ рэўнасці. □ Ніколі, ні ў гестапа, ні ў лагеры, ні перад аперацыяй, у .. [Зосі Савіч] не было такіх прыступаў страху, якія здараюцца часамі цяпер. Шамякін. — Мартыне! Родны!.. — усклікнуў Коўбец, і голас яго асекся, перахоплены прыступам рыдання. М. Ткачоў.

3. Атака, штурм. Ісці на прыступ. □ Толькі ўбачыўшы купкі сваіх таварышаў, якія .. рашучым прыступам бралі «варожую крэпасць» — высокі сумёт, хлапчук з крыкам ура пабег да іх. Лынькоў.

•••

Ані прыступу да каго — немагчыма падысці, звярнуцца да каго‑н. [Аленка] добра памятае, як хацела дагнаць.. [Сцёпку], а ён толькі воўкам зірне на яе — і ані прыступу. Колас.

Няма прыступу да каго гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Árbeit

f -, -en пра́ца, рабо́та, заня́так, спра́ва

éine ~ léisten — выко́нваць рабо́ту

an die ~ géhen* — прыступі́ць да рабо́ты [пра́цы]

sich an die ~ máchen — бра́цца за рабо́ту

géistige ~ — разумо́вая пра́ца

mir geht die ~ leicht von der Hand — мне працу́ецца до́бра

sich vor kéiner ~ schéuen — не бая́цца [не цура́цца] ніцкай рабо́ты [пра́цы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

исполне́ние

1. выкана́нне, -ння ср.; здзяйсне́нне, -ння ср.; неоконч. выко́нванне, -ння ср.;

прове́рка исполне́ния праве́рка выкана́ння;

к исполне́нию канц. да выкана́ння;

приступи́ть к исполне́нию обя́занностей прыступі́ць да выкана́ння абавя́зкаў;

подлежа́ть исполне́нию падляга́ць выкана́нню;

приводи́ть в исполне́ние прыво́дзіць у выкана́нне;

во исполне́ние канц. у мэ́тах выкана́ння;

в исполне́нии (кого-л.) муз., театр. у выкана́нні (каго-небудзь);

в э́кспортном исполне́нии у э́кспартным выкана́нні;

2. (осуществление) здзяйсне́нне, -ння ср.;

исполне́ние жела́ний здзяйсне́нне жада́нняў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкана́нне н.

1. Áusführung f -, -en; Erfüllung f -; Vollzíehung f -; Dúrchführung f -, (здзяйсненне);

выкана́нне пажада́ння Erfüllung des Wúnsches;

выкана́нне абавя́зку Pflíchterfüllung f -;

выкана́нне прысу́ду Vollstréckung [Vollzíehung] des Úrteils;

праве́рка выкана́ння Kontrólle der Dúrchführung;

прыступі́ць да выкана́ння сваі́х абавя́зкаў séine Árbeit áufnehmen*, sein Amt ántreten*;

2. (на сцэне і г. д.) Dárstellung f -, -en; Dárbietung f -, -en; Áusführung f -, -en;

у выкана́нні (каго-н.) vórgetragen, áusgeführt von (D);

у выкана́нні хо́ру gesúngen [vórgetragen] vom Chor [ko:r]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)