in​2 [ɪn] adv.

1. унутры́;

Is anyone in? Ёсць тут хто-небудзь?

2. до́ма;

We didn’t find him in. Мы не засталі яго дома.

3. у мо́дзе;

Long skirts are in again. Доўгія спадніцы зноў у модзе.

4. : be in прыбыва́ць, прыхо́дзіць;

The train is in. Цягнік прыйшоў;

The mail is in. Пошта прыйшла.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыбы́ць, прыбыва́ць ’прыйсці, прыехаць, паступіць, быць дастаўленым (пра груз і пад.)’; ’павялічыцца, прыбавіцца (колькасна, у аб’ёме (напр., пра Месяц), велічыні і пад.); з’явіцца ў дадатак да чаго-небудзь; дабавіцца’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк. МГ; карэліц., Сл. ПЗБ), прыбува́ць ’прыбаўляцца (пра ваду, вагу і інш.)’ (ТС). Сюды ж аддзеяслоўныя іменныя ўтварэнні, якія працягваюць семантыку дзеяслова: пры́быль ’прыбытак, даход’ (Ян.; астрав., Сл. ПЗБ), пры́буль ’тс’ (ТС), пры́быль ’паводка, разводдзе’, прыбыльны́: прыбыльна́я вада ’паводка’ (Ян.), прыбу́тка ’вада, якая прыбывае’, прыбутны́ ’паводкавы’ (ТС), прыбы́так, прыбу́ток ’прыбытак, даход; карысць, выгада; з’яўленне патомства’ (Нас., Ласт., Байк. і Некр., Бяльк.; ашм., беласт., Сл. ПЗБ, ТС), сюды ж таксама прыбы́тнік ’маладыя парасткі хваёвых дрэў’, прыбы́тныя дні ’першая і другая фазы Месяца’ (Сл. ПЗБ), пры́быш ’перасяленец з іншай мясцовасці’ (стаўб., Сл. ПЗБ), прыбыле́вец ’перасяленец’ (б.-каш., ЛА, 3), прыбу́лец ’прыезджы’ (ТС), прыбыўна́я вада́ ’паводка’ (Ян.). Узыходзіць да прасл. *pribyti, далей ітэратыўна-дуратыўны *pribyvati, якія, у сваю чаргу, ад *byti, *byvati (гл. быць) з кардынальнай зменай семантыкі зыходных дзеясловаў (пра апошняе гл. ЭССЯ, 3, 155, 157–158).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

arrive [əˈraɪv] v.

1. (at, in, on) прыязджа́ць; прылята́ць; прыхо́дзіць; прыбыва́ць;

She’ll arrive in New York at noon. Яна прыедзе ў Нью-Ёрк апоўдні.

2. надыхо́дзіць, прыхо́дзіць, настава́ць;

The wedding day finally arrived. Нарэшце надышоў дзень вяселля.

3. рабі́цца вядо́мым; праслаўля́цца

♦

arrive at an agreement прыйсці́ да зго́ды;

arrive at a decision/a conclusion прыйсці́ да рашэ́ння/высно́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

arrive

[əˈraɪv]

v.i.

1) прыбыва́ць; прыхо́дзіць; прыяжджа́ць

to arrive by air — прыляце́ць

2) надыхо́дзіць, прыхо́дзіць, настава́ць

The time has arrived — Наста́ў час

3) рабі́ць кар’е́ру; праслаўля́цца, рабі́цца вядо́мым

to arrive as an actor — здабы́ць сла́ву акто́ра

4) нарадзі́цца

•

- arrive at a conclusion

- arrive at a decision

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánlangen

vi (s) прыбыва́ць, прыязджа́ць; дасяга́ць, дахо́дзіць, дабіра́цца

wir sind in Minsk ángelangt — мы прые́халі ў Мінск

2.

vt (да)ты́чыцца

was díese Sáche ánbelangt… — што (да)ты́чыцца гэ́тай спра́вы…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wax

I [wæks]

1.

n.

1) воск -у m.

2) парафі́н -у m.

3) ва́кса f.

2.

v.t.

васкава́ць

3.

adj.

васко́вы

II [wæks]

v.i. waxed, waxed or (poet.) waxen, -ing

1) павялі́чвацца, прыбыва́ць

The moon waxes till it becomes full — Ме́сяц павялі́чваецца, паку́ль ня до́йдзе да по́ўні

2) рабі́цца, станаві́цца

to wax angry — раззлава́цца

The party waxed merry — Кампа́нія разьвесялі́лася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zúnehmen

*

1.

vi

1) павялі́чвацца, прыбыва́ць (пра ваду); узмацня́цца, узраста́ць

an Verstánd ~ — паразумне́ць, стаць разумне́йшым

2)

an Gewícht ~ — паўне́ць; прыбаўля́цца ў вазе́

2.

vt

1) прыбаўля́ць, далуча́ць, браць дадатко́ва

2) прыбаўля́ць у вазе́

er hat zwei Kílo zúgenommen — ён папра́віўся на два кілагра́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lánden

1.

vi (s)

1) прыстава́ць да бе́рага, выса́джвацца; прызямля́цца

2) прыбыва́ць на ме́сца, дабі́цца [дасягну́ць] свайго́

der Rádfahrer lándete auf dem drítten Platz — веласіпеды́ст прыйшо́ў трэ́цім

2.

vt

1) выса́джваць (на бераг, з самалёта)

2) спарт.

éinen Schlag ~ — нане́сці ўда́р

éinen Sieg ~ — перамагчы́, заня́ць пе́ршае ме́сца (бокс)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

land

[lænd]

1.

n.

1) сухазе́м’е n., су́ша f.

2) гле́ба, зямля́ f.

good land for a garden — до́брая зямля́ дла гаро́ду

3) зяме́льная ўла́снасьць, маёнтак -ка m.

4) край -ю m., краі́на f.; раён -у m.

the land of Belarus — белару́скі край

mountainous land — го́рны раён

2.

v.t.

1) выса́джваць (на бе́раг)

2) прызямля́ць

3.

v.i.

1) прыстава́ць, прыча́льваць

2) выса́джвацца

3) апына́цца, прыбыва́ць

He landed in jail — Ён апыну́ўся ў астро́зе

•

- lands

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schwéllen

*

1.

vi (s)

1) пу́хнуць, ацяка́ць; надува́цца (пра шчокі, жылы)

ein schwéllender Mund — пу́хлы рот

2) набрыня́ць (пра пупышкі)

3) прыбыва́ць (аб вадзе)

4) перан. напаўня́цца

das Herz schwoll vor Begéisterung — слю́ца напо́ўнілася захапле́ннем

2.

vt надзіма́ць, раздзіма́ць (ветразі і г.д.)

ihm schwillt der Kamm — разм. ён петушы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)