прыбыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыбыва́ю прыбыва́ем
2-я ас. прыбыва́еш прыбыва́еце
3-я ас. прыбыва́е прыбыва́юць
Прошлы час
м. прыбыва́ў прыбыва́лі
ж. прыбыва́ла
н. прыбыва́ла
Загадны лад
2-я ас. прыбыва́й прыбыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыбыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыбыва́ць несов.

1. (приходить, приезжать) прибыва́ть;

2. (увеличиваться) прибыва́ть, прибавля́ться; (в весе — ещё) прибавля́ть;

1, 2 см. прыбы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыбыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь; зак.

1. Прыйсці, прыехаць (афіц.).

Цягнік прыбыў своечасова. П. да месца прызначэння.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Павялічыцца, прыбавіцца.

Вада прыбыла.

|| незак. прыбыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыбыццё, -я́, н. (да 1 знач.) і прыбыва́нне, -я, н.

Расклад прыбыцця цягнікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прибыва́ть несов.

1. прыбыва́ць; (приезжать) прыязджа́ць; (приходить) прыхо́дзіць;

2. (увеличиваться) прыбыва́ць; прыбаўля́цца;

прибыва́ть в ве́се прыбыва́ць (прыбаўля́цца) у вазе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбываць — прыбыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́лець

‘павялічвацца, прыбываць, прыбаўляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бо́лее бо́леюць
Прошлы час
м. бо́леў бо́лелі
ж. бо́лела
н. бо́лела
Дзеепрыслоўе
цяп. час бо́леючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыбыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыбываць — прыбыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбыва́нне ср.

1. прибы́тие;

2. прибыва́ние, прибавле́ние;

1, 2 см. прыбыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прибавля́ться

1. дадава́цца, прыбаўля́цца, прыбыва́ць, павялі́чвацца;

2. (в весе) разг. прыбаўля́цца, прыбыва́ць;

3. страд. прыбаўля́цца; дабаўля́цца; павялі́чвацца; дада́вацца; см. прибавля́ть​ 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)