wager

[ˈweɪdʒər]

1.

n.

1) закла́д -у m.

to lay a wager — паста́віць ста́ўку

to lose a wager — прайгра́ць закла́д

2) ста́ўка f.

2.

v.i.

заклада́цца, ісьці́ ў закла́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

default

[dɪˈfɔlt]

1.

n.

1) недахо́п, недагля́д -у m., незьяўле́ньне ў час

lose by default — прайгра́ць з прычы́ны незьяўле́ньня

2) няспло́чваньне n.

a default on an installment payment — няспла́та ра́ты даўгу́ ў час

3) Law незьяўле́ньне ў суд

in default of — дзе́ля адсу́тнасьці каго́; дзе́ля няста́чы чаго́

2.

v.

1) не зьяві́цца куды́-не́будзь

2) не заплаціць даўгу́ ў час

3) Law

а) не зьяві́цца ў суд

б) прайгра́ць спра́ву дзе́ля незьяўле́ньня ў суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lose [lu:z] v. (lost)

1. губля́ць; стра́чваць;

lose interest/hope губля́ць інтарэ́с/надзе́ю;

lose weight губля́ць вагу́, худне́ць, худзе́ць

2. прайграва́ць;

lose a game/election прайгра́ць гульню́/вы́бары

♦

lose one’s way/bearings заблудзі́ць;

lose one’s temper раззлава́цца, стра́ціць раўнава́гу;

lose sight of

1) губля́ць з по́ля зро́ку

2) не мець апо́шняй інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verlíeren*

1.

1) стра́ціць, згубі́ць; пазба́віцца (чаго-н.)

die Nérven ~ — гарачы́цца, нервава́цца

den Kopf ~ — губля́ць галаву́

sich selbst ~ — тра́ціць ве́ру ў само́га сябе́

wir háben nichts zu ~ — нам няма́ чаго́ губля́ць [тра́ціць]

was hast du hier verlóren? — што табе́ тут патрэ́бна?

2) прайгра́ць, пацярпе́ць стра́ты

mit 2 zu 3 ~ — спарт. прайгра́ць з лікам 2:3

am Geschäft ~ — прайгра́ць у здзе́лцы

2.

(sich)

1) губля́цца, згубі́цца

der Gerúch verlíert sich — пах прапада́е

die Klänge verlóren sich — гу́кі змо́ўклі

2) забы́цца

in Gedánken verlóren — заду́маўшыся

sich in Entzücken [Bewúnderung] ~ — захапля́цца, дзіві́цца

sich in Träumen ~ — аддава́цца ма́рам, паглыбля́цца ў ма́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прагуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. Правесці некаторы час гуляючы. Прагуляць гадзіну на свежым паветры. // Пралодарнічаць, прагультаяваць. [Шэмет:] — Прагулялі лета, а цяпер дроў шукаеце? Лобан.

2. што і без дап. З-за гульні прапусціць што‑н., пазбавіцца чаго‑н. Прагуляць абед. □ — Ды і рагатку, відаць, прагуляў недзе, — глянуў .. [Сакоўскі] на Алешкавы рукі. Якімовіч.

3. што і без дап. Зрабіць прагул, не пайсці на работу.

4. што. Патраціць на гулянне, п’янства. Багаты ў мінулым, .. [Анупрэй] прагуляў большую палавіну свайго хутара. Пестрак.

5. Правесці некаторы час у п’янстве, гулянках.

6. Пацярпець паражэнне ў гульні. // каго-што. Прайграць каго‑, што‑н. Цівун ухмыльнуўся тоўстымі губамі: — Мусіць, заслужыў, калі пан прагуляў цябе... Добрага работніка не прагуляў бы! Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накла́д м., спец.

1. (действие) наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср.;

2. (ущерб) стра́та, -ты ж., уро́н, -ну м.; про́йгрыш, -шу м.;

◊

оста́ться в накла́де прайгра́ць, стра́ціць, пане́сці стра́ту;

не бу́дешь в накла́де нічо́га не прайгра́еш (не стра́ціш);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áufgeben

* vt

1) задава́ць (урок)

2) здава́ць (багаж)

3) адмаўля́цца (ад чаго-н.)

das Amt ~ — адмо́віцца ад паса́ды

die Hóffnung ~ — стра́ціць надзе́ю

4) спарт. падава́ць (валейбол); шахм. прайгра́ць, здава́ць па́ртыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

toss​1 [tɒs] n.

1. кі́данне; кідо́к; падкіда́нне, падкі́дванне;

the toss of a coin лёсаванне, жараб’ёўка

2. ускіда́нне, ускі́дванне (галавы);

give a proud toss of the head ганары́ста ўзня́ць галаву́

♦

win/lose the toss вы́йграць/прайгра́ць закла́д;

not give a toss about smth. BrE slang наплява́ць на што-н.;

I don’t give a toss about it. Мне гэта да лямпачкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Títel

m -s, -

1) ты́тул; загало́вак

2) ты́тул, зва́нне

den ~ führen — мець зва́нне

sich (D) den érsten ~ erkämpfen — спарт. заваява́ць зва́нне чэмпіёна

séinen ~ an j-n verlíeren* — спарт. прайгра́ць каму́-н. першынство́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сухі́, -а́я, -о́е.

1. Не мокры, не замочаны.

Сухая кашуля.

Сухое сена.

2. Пазбаўлены вільгаці, не сыры.

Сухія дровы.

С. клімат.

С. вецер.

3. Які страціў свежасць, сакавітасць, мяккасць, высахлы або высушаны; прыгатаваны ў выглядзе парашку, канцэнтрату.

С. батон.

Сухія яблыкі.

Сухое малако.

С. кісель.

4. Пазбаўлены спажыўных сокаў, засохлы, амярцвелы; які не дзейнічае, высах з-за якой-н. хваробы, атрафіраваны.

С. куст малін.

С. корань.

Сухая рука.

5. Які праводзіцца, робіцца або праходзіць, працякае пры адсутнасці вільгаці, вадкасці; без вадкіх выдзяленняў.

Сухая тынкоўка.

С. кашаль.

6. Нішчымны, без нічога (пра хлеб).

Есці с. батон.

7. Які мае сухарлявы склад цела, хударлявы.

С. стары.

8. перан. Пазбаўлены душэўнай цеплыні, дабрыні; неласкавы.

С. чалавек.

С. тон (непрыветны).

9. перан. Скупы, лаканічны.

С. пералік фактаў.

10. Пра гукі: пазбаўлены гучнасці, мяккасці.

С. лязгат металу.

11. Пра ліку гульні: такі, пры якім той, хто прайграў не атрымаў ніводнага ачка.

Прайграць матч з сухім лікам.

◊

Сухі закон — забарона гандляваць моцнымі алкагольнымі напіткамі.

|| памянш. сухе́нькі, -ая, -ае (да 1 і 7 знач.; разм.).

|| наз. су́хасць, -і, ж. (да 1—5, 7—10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)