сухі́, -а́я, -о́е.
1. Не мокры, не замочаны.
2. Пазбаўлены вільгаці, не сыры.
3. Які страціў свежасць, сакавітасць, мяккасць, высахлы або высушаны; прыгатаваны ў выглядзе парашку, канцэнтрату.
4. Пазбаўлены спажыўных сокаў, засохлы, амярцвелы; які не дзейнічае, высах з-за якой
5. Які праводзіцца, робіцца або праходзіць, працякае пры адсутнасці вільгаці, вадкасці; без вадкіх выдзяленняў.
6. Нішчымны, без нічога (пра хлеб).
7. Які мае сухарлявы склад цела, хударлявы.
8.
9.
10. Пра гукі: пазбаўлены гучнасці, мяккасці.
11. Пра ліку гульні: такі, пры якім той, хто прайграў не атрымаў ніводнага ачка.
Сухі закон — забарона гандляваць моцнымі алкагольнымі напіткамі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)