verleren*

1.

1) стра́ціць, згубі́ць; пазба́віцца (чаго-н.)

die Nrven ~ — гарачы́цца, нервава́цца

den Kopf ~ — губля́ць галаву́

sich selbst ~ — тра́ціць ве́ру ў само́га сябе́

wir hben nichts zu ~ — нам няма́ чаго́ губля́ць [тра́ціць]

was hast du hier verlren? — што табе́ тут патрэ́бна?

2) прайгра́ць, пацярпе́ць стра́ты

mit 2 zu 3 ~ — спарт. прайгра́ць з лікам 2:3

am Geschäft ~ — прайгра́ць у здзе́лцы

2.

(sich)

1) губля́цца, згубі́цца

der Gerch verlert sich — пах прапада́е

die Klänge verlren sich — гу́кі змо́ўклі

2) забы́цца

in Gednken verlren — заду́маўшыся

sich in Entzücken [Bewnderung] ~ — захапля́цца, дзіві́цца

sich in Träumen ~ — аддава́цца ма́рам, паглыбля́цца ў ма́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)