überziehen

*

I

1.

vi (s) пераязджа́ць, перабіра́цца

2.

vt апрана́ць (што-н. наверх чаго-н.)

II

1.

vt абця́гваць, накрыва́ць (тканінай і г.д.)

das Bett frisch ~ — пасла́ць све́жую бялі́зну

mit Rost überzógen — пакры́ты іржо́й

2.

(sich)

(mit D) пакрыва́цца, заця́гвацца (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verzíehen

*

I

1.

vt

1) (з)крыві́ць, (з)мо́ршчыць, перакасі́ць (твар)

kéine Míene ~ — не падава́ць вы́гляду

2) пераязджа́ць, перасяля́цца

2.

(sich)

1) рассе́йвацца (пра туман, хмары)

ich verzíehe mich — разм. я зніка́ю

2) прахо́дзіць (пра боль)

3) каро́біцца (пра драўніну)

II

vt (рас)пе́сціць, (раз)ба́лаваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

umziehen

I úmziehen

*

1.

vi (s) (in A) пераязджа́ць, перасяля́цца (на другую кватэру і г.д.)

2.vt пераапрана́ць

die Schúhe ~ — пераабува́цца

3.

(sich) пераапрана́цца

II umzíehen

*

1.

vt

1) абво́дзіць, а(б)кружа́ць

éine Figúr ~ — накі́даць по́стаць

2) абця́гваць (палатном)

3) абклада́ць, засціла́ць

2.

(sich) засціла́цца, заця́гвацца

(хмарамі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cross​3 [krɒs] v.

1. перасяка́ць; перахо́дзіць; пераязджа́ць; перапраўля́цца;

cross a road перахо́дзіць даро́гу;

cross a river перапраўля́цца це́раз раку́;

cross the finishing line перасяка́ць фі́нішную лі́нію

2. скрыжо́ўваць, скла́дваць/склада́ць на́крыж, перакрыжо́ўваць;

cross one’s arms on one’s breast скрыжо́ўваць ру́кі на грудзя́х;

cross one’s legs скрыжо́ўваць но́гі

3. скрыжо́ўвацца; перакрыжо́ўвацца;

at the spot where the roads cross на ро́станях, на скрыжава́нні даро́г

4. разміну́цца

5. перашкаджа́ць; пярэ́чыць, супярэ́чыць;

He crosses me in everything. Ён ва ўсім мне пярэчыць.

♦

cross one’s mind прыйсці́ ў галаву́, прамільгну́ць у ду́мках;

cross smb.’s way сустрэ́цца на чыі́м-н. жыццёвым шляху́; стаць каму́-н. по́перак даро́гі;

cross swords скрыжава́ць мячы́/шпа́гі; пачына́ць паяды́нак; уступа́ць у спрэ́чку

cross off [ˌkrɒsˈɒf] phr. v. выкрэ́сліваць, выключа́ць са спі́саў

cross out [ˌkrɒsˈaʊt] phr. v. выкрэ́сліваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

place​1 [pleɪs] n.

1. ме́сца (у розных знач.);

a meeting place ме́сца для схо́даў, сустрэ́ч;

a place of birth ме́сца нараджэ́ння;

change places with smb. памяня́цца ме́сцамі з кім-н.;

move from place to place пераязджа́ць, перахо́дзіць з ме́сца на ме́сца;

save a place заня́ць ме́сца;

in places ме́сцамі;

In places, there was paint on the floor. Месцамі на падлозе была фарба.

2. мясцо́васць;

a country place се́льская мясцо́васць

3. паса́да, слу́жба

4. дом; жыллё;

Let’s have dinner at my place. Давай паабедаем у мяне дома.

5. sport месца;

He is in the second place. Ён на другі́м ме́сцы.

♦

all over the place infml

1) усю́ды

2) у беспара́дку;

fall into place ста́віць на сваё ме́сца;

in the first/second place па-пе́ршае/па-друго́е;

in one’s place на чыі́м-н. ме́сцы;

in high places у высо́кіх ко́лах;

in place of smb. заме́ст каго́-н.;

out of place недарэ́чны;

put someone in their place паста́віць каго́-н. на ме́сца;

take place адбыва́цца, здара́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

move​2 [mu:v] v.

1. ру́хаць; ру́хацца;

I can’t move my fingers. Я не магу паварушыць пальцамі;

Don’t move! Не рухайся!

2. пераязджа́ць;

Their office moved to a new building. Іхні офіс пераехаў у новы будынак.

3. мяня́ць (месца, працу, інтарэсы);

He often moved jobs. Ён часта мяняў месца працы.

4. хвалява́ць, крана́ць, узру́шваць;

The sight moved him to tears. Гэта сцэна кранула яго да слёз.

5. fml уно́сіць прапано́ву, прапанава́ць;

He moved that the meeting should be adjourned. Ён прапанаваў адкласці сход.

6. fml вымуша́ць, прымуша́ць;

He works when the spirit moves him. Ён працуе, калі ў яго ёсць настрой.

move about [ˌmu:vəˈbaʊt] phr. v.

1. перастаўля́ць;

They moved the furniture about. Яны пераставілі мэблю;

He was moved about a lot. Яго часта пераводзілі з адной пасады на другую.

2. пераязджа́ць; раз’язджа́ць;

He moves about a lot. Ён многа раз’язджае.

move along [ˌmu:vəˈlɒŋ] phr. v. ісці́ дале́й; праця́гваць рух;

Move along there, please! Праходзьце, калі ласка! Не затрымлівайцеся!

move around [ˌmu:vəˈraʊnd] phr. v. =

move aboutmove in [ˌmu:vˈɪn] phr. v.

1. сялі́цца (з кім-н.), уязджа́ць у кватэ́ру;

They moved in next door. Яны пасяліліся ў суседняй кватэры.

2. уво́дзіць;

Troops were moved in. Былі ўведзены войскі.

move off [ˌmu:vˈɒf] phr. v. крана́цца (з месца), пачына́ць ру́хацца;

The train moved off. Цягнік крануўся.

move on [ˌmu:vˈɒn] phr. v.

1. ру́хаць напе́рад; ру́хацца напе́рад;

He moved оn the hands of the clock. Ён перавёў стрэлкі гадзінніка наперад;

She stopped and then moved on. Яна спынілася, а потым зноў пайшла.

2. загада́ць адысці́, прыму́сіць адысці́;

The police moved the crowd on. Паліцыя прымусіла натоўп адысці.

3. мяня́ць ме́сца пра́цы;

She moved оn to a better job. Яна перайшла на лепшую работу.

move out [ˌmu:vˈaʊt] phr. v. высяля́ць; высяля́цца

move up [ˌmu:vˈʌp] phr. v.

1. пасу́нуць; пасу́нуцца;

Can you move up a few seats? Ці не маглі б вы перасесці на некалькі месцаў?

2. прасу́нуць; прасу́нуцца; даць/атрыма́ць павышэ́нне;

Last year he was moved up. Летась ён атрымаў павышэнне.

3. павялі́чыць; павялі́чыцца;

Prices moved up. Цэны выраслі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асе́сці, асяду, асядзеш, асядзе; зак.

1. Знізіцца, ушчыльніўшыся, зляжаўшыся. На дварэ стаяла адліга. Волкі, цеплаваты вецер гнаў па небе шэрыя хмары. Снег за ноч асеў. Асіпенка. Вада падмыла сцяну катлавана, зямля асела і засыпала пляцоўку. Савіцкі. [Сцяпану] ветліва растлумачылі, што дом толькі што пабудаваны і атынкоўваць яго адразу нельга, трэба пачакаць з год, каб аселі сцены. Шамякін.

2. Падаючы, апускаючыся, сесці на дно, прыстаць да чаго‑н. [Геня] стаяў, млеючы ад нецярплівасці, калі асядзе каламута. Якімовіч. На лісце прыдарожных дрэў, на збажыну і траву аселі першыя кроплі расы. Чарнышэвіч. Даўно асеў на лісце дрэў, на зеляніну агародаў пыл, узняты статкам. Пальчэўскі. // Апанаваць, апусціцца, ахінуць з усіх бакоў (пра цішыню, цемень і пад.). Над лугам — ад лесу да самай чыгункі — ізноў асела цішыня. Брыль. Змрок асеў на пагосце. Смагаровіч. // Апусціцца ніжэй. Памалу хмары аселі над кругаглядам. Чарнышэвіч. // перан. Зрабіць уплыў на псіхічны стан, настрой. У момант згінуў яго [Лясніцкага] радасна-ўзняты настрой, асела на сэрцы нешта цяжкае, даўкае. Зарэцкі.

3. Апусціцца на што‑н., сесці ад страты сілы, ад знямогі. Ігнат узрушана абхапіў рукамі галаву і стомлена асеў на ўслон. Мележ.

4. Перастаць лётаць, сесці на што‑н. (пра насякомых, птушак). На дрэве асеў рой. □ Стогнуць за лесам Доўгія балоты — там аселі журавы. Пташнікаў.

5. Перастаць пераязджаць з месца на месца, спыніцца на пастаянна. Кідаўся Тодар з аднаго месца на другое і нідзе грунтоўна асесці не мог. Чарнышэвіч. Сяліліся тут часцей маладажоны — прымакі, механізатары, настаўнікі, якія вырашылі асесці ў вёсцы назаўсёды. Ракітны. Хадзілі чуткі, што кравец недзе асеў жыць на сталым месцы. Чорны. // Знайсці недзе прыпынак на некаторы час ці на пастаянна; не вярнуцца на ранейшае месца пасля працяглых блуканняў. [Авяр’ян:] — Сам знаеш, колькі закалюжанцаў ды грынёўцаў асела па заводах у горадзе за тыя гады. Пташнікаў. // перан. Затрымацца, замацавацца (пра свядомасць, памяць). Радкі з паэмы аселі ў памяці. Савіцкі. «Дадому», — неяк адразу асела ў свядомасці. Кулакоўскі.

6. перан. Пасля ўзбуджэння раптам аціхнуць; спыніць актыўную дзейнасць. Бачачы, што з усіх бакоў пачалі збягацца падзёншчыкі, гаспадар асеў і, брыдка вылаяўшыся, заспяшаўся ў свае пакоі. Бажко. Выслухаўшы Жывіцкага, [Сяргей] раптам змоўк, нейк асеў, нават як бы збянтэжыўся. Чорны.

7. Страціць сілу, паслабець. — Ужо? — асеў у.. [Мані] голас, прагучаў ненатуральна квола. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bezíehen

*

1.

vt

1) абця́гваць, пакрыва́ць; аббіва́ць (мэблю)

Bétten neu ~ — мяня́ць пасце́льную бялі́зну

2) пераязджа́ць (на новую кватэру); займа́ць (кватэру)

3) займа́ць (пасаду, пазіцыі i г.д.)

die Wáche ~ — заступа́ць у караву́л

4) выпі́сваць, зака́зваць (газету, тавар)

zu ~ durch j-n — мо́жна атрыма́ць у каго́-н.

5) атры́мліваць (даходы)

6) (auf A) адно́сіць (да каго-н., чаго-н., на чый-н. рахунак)

auf sich (A) ~ — прыма́ць на свой раху́нак

2.

(sich)

(auf A)

1) спасыла́цца (на каго-н., што-н.)

2) (auf A) адно́сіцца (да каго-н., чаго-н.), даты́чыцца (каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

übergehen

I übergéhen

* vt

1) aбміна́ць, праміна́ць, прапуска́ць, не заўважа́ць

etw. mit Schwéigen ~ — абыйсці́ што-н. маўча́ннем

2) абыхо́дзіць (каго-н. пры размеркаванні)

3) паруша́ць (закон)

II übergehen

* vi (s)

1) перахо́дзіць, пераязджа́ць, перапраўля́цца (in A, zu D – куды-н., да каго-н., чаго-н.)

zum Ángriff ~ — перахо́дзіць у наступле́нне

2) перахо́дзіць (на чый-н. бок)

ins féindliche Láger ~ — перайсці́ ў варо́жы ла́гер

3) (zu D) перахо́дзіць, прыступа́ць (да чаго-н.)

zu éinem ánderen Théma ~ — перайсці́ да друго́й тэ́мы

4) (in A) перахо́дзіць, пераўтвара́цца (у што-н.)

der Régen ging in Schnee ü- ber — дождж перайшо́ў у снег

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zíehen

*

1.

vt

1) цягну́ць; валачы́

2) выця́гваць, выма́ць; выдзёргваць, вырыва́ць, дастава́ць

éinen Zahn ~ — вырыва́ць зуб

3) право́дзіць (лінію, баразну і г.д.)

4) прыця́гваць (каго-н. да ўдзелу ў чым-н.)

zur Verántwortung ~ — прыця́гваць да адка́знасці

5) гадава́ць, выхо́ўваць (дзіця); разво́дзіць (жывёл, расліны)

6) стро́іць (грымасу)

2.

vi

1) (s) ісці́, ру́хацца, цягну́цца (масай, гуртам)

die Ménschen zógen auf die Stráße — лю́дзі вы́йшлі на ву́ліцу

2) (s) пераязджа́ць (куды-н.); ляце́ць, пералята́ць (пра птушак)

3) цягну́ць, прадзіма́ць

der Ófen zieht — печ ма́е ця́гу

4) (mit D) шахм. рабі́ць ход

3.

(sich)

1) цягну́цца; распасціра́цца

2) (in A) праніка́ць (у што-н.)

3)

die Sáche zieht sich in die Länge — спра́ва заця́гваецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)