Verbum

übergehen

I übergéhen

* vt

1) aбміна́ць, праміна́ць, прапуска́ць, не заўважа́ць

etw. mit Schwéigen ~ — абыйсці́ што-н. маўча́ннем

2) абыхо́дзіць (каго-н. пры размеркаванні)

3) паруша́ць (закон)

II übergehen

* vi (s)

1) перахо́дзіць, пераязджа́ць, перапраўля́цца (in A, zu D – куды-н., да каго-н., чаго-н.)

zum Ángriff ~ — перахо́дзіць у наступле́нне

2) перахо́дзіць (на чый-н. бок)

ins féindliche Láger ~ — перайсці́ ў варо́жы ла́гер

3) (zu D) перахо́дзіць, прыступа́ць (да чаго-н.)

zu éinem ánderen Théma ~ — перайсці́ да друго́й тэ́мы

4) (in A) перахо́дзіць, пераўтвара́цца (у што-н.)

der Régen ging in Schnee ü- ber — дождж перайшо́ў у снег