Страда́ць, страда́тэ ‘перажываць’ (в.-дзв., люб., кам., Сл. ПЗБ), ‘гараваць, мучыцца’ (Некр., ТС), ‘пакутаваць’ (Ян.), стражда́ць ‘пакутаваць’ (Нар. Гом.), стражда́цца ‘вандраваць, ездзіць (па свеце)’ (Сцяшк. Сл.), стра́да ‘цяжкае жыццё, мука’ (ПСл), страда́, стра́да ‘пакута’ (Ян.), стра́днік, стра́дніца ‘гаротнік, пакутнік, гаротніца, пакутніца’ (Нас., Шымк. Собр.; гом., Нар. лекс.; Растарг., Ян., ТС), стра́дочка ‘гора, мука’ (ТС), стра́дны ‘гаротны, змучаны’ (там жа). Параўн. укр. страда́ти, стражда́ти ‘цярпець, пакутаваць’, рус. страда́ть ‘тс’, стараж.-рус. страдати ‘працаваць; цярпець, пакутаваць’, страждеть ‘мучыцца’, старое польск. stradać ‘траціць, пазбаўляцца чаго-небудзь’, чэш. strádati ‘цярпець, пакутаваць’, славац. stradať ‘тс’, в.-луж. tradać ‘бедаваць’, н.-луж. tšadaś ‘тс’, серб.-харв. стра́дати ‘пакутаваць’, славен. strádati ‘тс’, балг. стра́дам ‘тс’, макед. страда ‘тс’, ст.-слав. страдати ‘пакутаваць; напружвацца, змагацца’. Прасл. *stradati ‘бедаваць’ лічыцца аддалена роднасным лац. strēnuus ‘старанны, дзейны; дужы’, грэч. στρηνής, στρηνός ‘востры, жорсткі’, што бліжэй тлумачаць старацца (гл.); выводзіцца з і.-е. strō‑ з пашырэннем ‑dh‑, звязаным з *(s)ter‑ ‘быць нерухомым, аслупянелым’. Гл. Фасмер, 3, 770; ЕСУМ, 5, 431; Новое в рус. этим., 220. У сувязі з шырокім распаўсюджаннем у народнай мове малаверагодна новае запазычанне з рускай мовы (так Сл. ПЗБ, 4, 593).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

anguish [ˈæŋgwɪʃ] n. боль, паку́та;

be in anguish паку́таваць;

a look of anguish паку́тлівы по́зірк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

distress​2 [dɪˈstres] v. прыно́сіць го́ра, трыво́гу, му́кі, паку́ты;

distress oneself трыво́жыцца, му́чыцца, гарава́ць, паку́таваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пяко́тка ж. мед. Sódbrennen n -s;

паку́таваць на пяко́тку an Sódbrennen léiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

seasick [ˈsi:sɪk] adj. : be seasick паку́таваць на марску́ю хваро́бу;

We were all seasick. Нас усіх загайдала.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grieve

[gri:v]

1.

v.i.

мо́цна смуткава́ць, бедава́ць, паку́таваць

2.

v.t.

мо́цна засмуча́ць; прычыня́ць вялі́кі боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дыстрафі́я ж. мед. Dystrophíe f -; Mángelkrankheit f -;

паку́таваць на дыстрафі́ю an Dystrophíe léiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábquälen

1.

vt му́чыць

2.

(sich) зму́чыцца; паку́таваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хрыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Пакутаваць ад хрыпаты, гаварыць хрыпла. [Тамаш:] — Хрыпаю і баліць ва мне ўсё. Косці ломіць. У галаве кружыць. Чорны. // Утвараць хрып. Совы пад стрэхамі папазаводзіліся — хрыпаюць, як пачвары. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пераёчыцца (піряёчыцца) ’напакутавацца’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і ёчыць < ёкаць/еката́ць (гл.) ’галосіць, вішчаць працяглы час’ > ’пакутаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)