электро́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Праваднік у выглядзе пласцінкі, стрыжня, шара і пад., праз які электрычны ток уводзіцца ў вадкасць або газ. Дадатны электрод. Адмоўны электрод. // Дэталь машыны, якая падводзіць ток да частак, што апрацоўваюцца пры электразварцы або рэзцы.

[Ад слова электра... і грэч. hodós — дарога.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hrleiten

vt падво́дзіць (газ, ваду)

Flgerungen ~ — рабі́ць вы́вады [высно́вы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hininlegen

vt

1) укла́дваць, змяшча́ць

2) падма́нваць, падво́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

счу́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.

Разм. Счапіцца, схапіцца ў сварцы, бойцы. Перагнуўся [Тараска] цераз сцяну і вачам не дае веры. Счубіліся Алёшка з Іванкам не на жарт. Юрэвіч. [Іван Іванавіч:] — Падводзіць чортава баба... — Учора з маёй зноў счубілася з-за нейкага глупства, — гаворыць Клім. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bilansować

незак. бух.

1. складаць (падводзіць) баланс;

2. балансаваць; ураўнаважваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

underpin [ˌʌndəˈpɪn] v.

1. падво́дзіць фунда́мент (пад будынак)

2. падтры́мліваць, падмацо́ўваць (доказы, тэзісы і да т.п.);

underpin the thesis with facts падмацо́ўваць тэ́зіс фа́ктамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ито́г

1. бухг. падраху́нак, -нку м.;

в ито́ге спу́таны ци́фры у падраху́нку пераблы́таны лі́чбы;

2. перен. (результат) вы́нік, -ку м.;

подводи́ть ито́г а) бухг. падво́дзіць падраху́нак; б) перен. падво́дзіць вы́нікі;

в ито́ге а) бухг. ра́зам; б) перен. у вы́ніку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́стыр, -ру м., в разн. знач. пла́стырь;

лі́пкі п. — ли́пкий пла́стырь;

выцяжны́ п. — вытяжно́й пла́стырь;

падво́дзіць п.мор. подводи́ть пла́стырь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zleiten

vt

1) накіро́ўваць, перадава́ць (пісьмо)

2) падво́дзіць (ваду і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пла́стырь в разн. знач. пла́стыр, -ру м.;

ли́пкий пла́стырь лі́пкі (ліпу́чы) пла́стыр;

вытяжно́й пла́стырь выцяжны́ пла́стыр;

подводи́ть пла́стырь мор. падво́дзіць пла́стыр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)