пла́стыр, -ру м., в разн. знач. пла́стырь;
лі́пкі п. — ли́пкий пла́стырь;
выцяжны́ п. — вытяжно́й пла́стырь;
падво́дзіць п. — мор. подводи́ть пла́стырь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)