няско́раны, -ая, -ае.

Які не скарыўся сіле, уладзе каго-, чаго-н.

Н. народ.

|| наз. няско́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бухто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак. (разм.).

Узнімаць, настройваць каго-н. на якія-н. дзеянні.

Пачалі народ б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шматпаку́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Які перанёс шмат пакут, выпрабаванняў.

Ш. народ.

Шматпакутнае жыццё.

|| наз. шматпаку́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

торопли́во нареч. (быстро, поспешно) паспе́шна, паспе́шліва; (второпях) спяша́ючыся, у спе́шцы;

наро́д торопли́во стал расходи́ться народ паспе́шна (паспе́шліва, спяша́ючыся, у спе́шцы) пача́ў разыхо́дзіцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

карэ́лы¹, -аў, адз.э́л, -а, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Карэлія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. карэ́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. карэ́льскі, -ая, -ае.

К. народ.

Карэльская бяроза — від бярозы з прыгожай узорыстай драўнінай на зрэзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Natrvolk

n -(e)s, -völker першабы́тны наро́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Brdervolk

n -(e)s, -völker бра́тні наро́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

люд, -у, М -дзе, м., зб. (разм.).

1. Народ, людзі якога-н. асяроддзя.

Працоўны л.

2. Натоўп, зборышча людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

усла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Праславіць, усхваліць, апець.

У. свой народ.

|| незак. услаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ха́нты, нескл., м. і ж.

Угорскі народ, які жыве на поўначы Заходняй Сібіры.

|| прым. ха́нты, нязм. і ханты́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)