нажыўны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, які можна нажыць, набыць. [Аляксандра] добра ведала лес у абсягу дзесяці-дваццаці вёрст. І яшчэ ў яе было чуццё на грыбы.. Але і тое, і другое — дар, як кажуць, нажыўны. Навуменка. [Сцяпан:] — Да ведаў яшчэ трэба вопыт.. — А вопыт — справа нажыўная. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм.

1. Гуляннем давесці сябе да непрыемных вынікаў. Дагуляцца да прастуды.

2. перан. Нажыць сабе непрыемнасці легкадумнымі паводзінамі. — Сам вінаваты. Усюды нос свой соваў... Вось і дагуляўся. Бажко. — Ты браце, дагуляешся да таго, што мы цябе выключым зусім з нашай брыгады. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nssel

f -, -n крапіва́

◊ sich in die ~n stzen — ≅ нажы́ць сабе непрые́мнасці; се́сці ма́кам, се́сці ў калю́жыну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нае́здзіць

1. (дарогу) fhrbar mchen; infahren* vt;

2. (праехаць пэўны час, адлегласць) ine bestmmte Zeit [Strcke] fhren*;

3. разм. (зарабіць, нажыць што-н. яздой) durch Fhren etw. verdenen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Findschaft

f -, -en варо́жасць

sich j-s ~ zziehen*нажы́ць сабе́ во́рага ў кім-н.

darm kine ~ — разм. не ў крыўду ка́жучы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нае́сці, ‑ем, ‑ясі, ‑есць; ‑ядзім, ‑ясце, ‑ядуць; пр. наеў; ‑ела; заг. наеш; зак.

Разм.

1. чаго і без дап. З’есці што‑н. у нейкай колькасці. Наесці ў рэстаране на пяць рублёў.

2. што і чаго. Атрымаць, нажыць у выніку сытнай яды. [Самусевіч:] — Ну, добра, я дакажу, што Самусевіч можа працаваць, і не абы-як... — Хто цябе ведае, — знарок ўпікалі яго. — Сала на жываце наеў, а ў галаве скразнякі загулялі... Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pile1 [paɪl] n.

1. ку́ча, гру́да;

a pile of sand ку́ча пяску́;

a pile of books стос кніг;

We put the newspapers in piles on the floor. Мы паклалі газеты стосамі на падлозе.

2. звыч. pl. piles мно́га, шмат;

piles of work мно́га рабо́ты

make a pile нажы́ць ку́чу гро́шай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Aes debitorem leve, grave inimicum facit

Невялікі доўг робіць даўжніком, а вялікі ‒ ворагам.

Небольшой долг делает должником, а большой ‒ врагом.

бел. Калі хочаш пасварыцца, дык пазыч грошай. Хочаш прыяцеля страціць, а ворага нажыць ‒ грошы пазыч. Не пазычай, то не будзеш мець ворагаў.

рус. В долг давать ‒ дружбу терять. Хочешь врага нажить ‒ займи денег. При одалживании ‒ друг, при отдаче ‒ враг.

фр. Amis au prêter, ennemi(s) au rendre (При одалживании ‒ друг, при отдаче ‒ враг).

англ. He that goes borrowing, goes sorrowing (Кто идёт занимать, идёт путём беды).

нем. Borgen macht Sorgen (Долг доставляет заботы). Leihen macht Freundschaft, Mahnen Feindschaft (Одалживание создаёт дружбу, напоминание ‒ вражду).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

даста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; -а́нь; зак.

1. што. Узяць што-н. такое, што знаходзіцца на адлегласці.

Д. талерку з паліцы.

2. да каго-чаго, што або чаго. Дацягнуцца, дакрануцца да чаго-н. аддаленага.

Д. рукой да бэлькі.

Д. дно ў рацэ.

3. Выняць, выцягнуць, набыць што-н., здабыць.

Д. кнігу з партфеля.

Д. асколак з раны.

4. што. Раздабыць што-н.

Д. білет у тэатр.

5. што і чаго. Нажыць што-н. непрыемнае (часцей пра здароўе; разм.).

Д. запаленне лёгкіх.

Дастаць з-пад зямлі (разм.) — любым спосабам адшукаць.

Зімой лёду не дастанеш у каго (разм.) — пра вельмі скупога чалавека.

Крукам носа не дастанеш каму (разм.) — не падступішся да каго-н.

|| незак. дастава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стяжа́ть книжн.

1. сов. прыдба́ць (нажы́ць); (о корыстной наживе) нагрэ́бці;

он стяжа́л большо́й капита́л ён нажы́ў (нагро́б) шмат гро́шай;

2. сов. здабы́ць, набы́ць;

стяжа́ть сла́ву здабы́ць (набы́ць) сла́ву;

3. несов. называ́ць; грэ́бці; см. стяжа́ть 1;

4. несов. здабыва́ць; см. стяжа́ть 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)