Надрукаваны да выпраўлення кніг для набажэнства ў другой палове 17 ст. Большая частка беларускіх пісьмовых помнікаў .. у выглядзе адзінкавых рукапісных ці старадрукаваных экземпляраў захоўваецца ў розных кнігасховішчах свету.Жураўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упамі́н, ‑у, м.
Разм. Тое, што і упамінанне. Асобныя фрагменты з «Нарачы» ўпершыню былі надрукаваны ў зборніку «На этапах» (1936 г.) як лірычныя вершы, без упаміну, што яны ўваходзяць у паэму.У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шрыфтм.палігр. Drúckschrift f -, -en; Schrift f;
то́ўсты [тлу́сты] шрыфт Féttdruck m -(e)s, -drücke;
курсі́ўны шрыфт Kursívschrift f -;
гаты́чны шрыфт gótische [déutsche] Schrift;
надрукава́ны дро́бным шры́фтам in Perl gedrúckt, klein gedrúckt;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
арыгіна́л-маке́т
(ад арыгінал + макет)
надрукаваны арыгінал рукапісу для выдання, з дакладным размеркаваннем усіх элементаў, тэксту будучай кнігі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
машынапі́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да машынапісу (у 1 знач.). Машынапіснае бюро.
2.Надрукаваны на пішучай машынцы. [Маслянка] пайшоў да свайго стала, дастаў з шуфляды некалькі лісткоў паперы з машынапісным тэкстам і падаў Максіму.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Áufdruck
m -(e)s, -e надрукава́ны тэкст [малю́нак] (на чым-н.); надпяча́тка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
лу́бачны, ‑ая, ‑ае.
1. Зроблены з лубу (у 2 знач.); лубяны. Лубачная каробка.
2.Надрукаваны з лубка (у 4 знач.). Лубачная карціна.
3. Які мае адносіны да таннай прымітыўнай літаратуры, што выдавалася ў дарэвалюцыйнай Расіі для простага люду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gespérrt
1.
a
1) зачы́нены
2.
adv
~ gedrúckt — палігр.надрукава́ны ў разра́дку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gedrúckt
1.
a друкава́ны, надрукава́ны
2.
adv
er lügt wie ~ — разм. ён хлу́сіць без усяля́кага со́раму
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
«ВЕСНАХО́Д»,
арганізацыя маладых пісьменнікаў і мастакоў Зах. Беларусі. Створана ў маі 1927 у Вільні з мэтай творчай вучобы і ўзаемадапамогі. Выдаў альманах «Рунь веснаходу» (1927), у якім надрукаваны творы П.Пестрака (Звястун), А.Салагуба, А.Бартуля і інш. Улады Польшчы не зацвердзілі статут арг-цыі, і «Веснаход» неўзабаве пасля стварэння спыніў дзейнасць.