размя́ць, разамну́, разамне́ш, разамне́; разамнём, разамняце́, разамну́ць; разамні́; размя́ты; зак.

1. гл. мяць.

2. перан., каго-што. Рухамі прывесці цела ў стан фізічнай бадзёрасці (разм.).

Р. ногі.

|| незак. разміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wrinkle2 [ˈrɪŋkl] v.

1. мо́ршчыць; мо́ршчыцца;

wrinkle one’s nose мо́ршчыць нос

2. мяць; мя́цца; каме́чыць; каме́чыцца;

wrinkle a skirt памя́ць спадні́цу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

knten

vt

1) мясі́ць, мяць

2) масажы́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мять несов.

1. мяць; (комкать) камячы́ць;

мять бума́гу камячы́ць папе́ру;

2. (давить) ці́скаць, душы́ць; (разминать) це́рці, таўчы́;

мять я́годы це́рці я́гады;

3. (месить) мясі́ць;

мять гли́ну мясі́ць глі́ну;

4. (топтать) тапта́ць;

мять траву́ тапта́ць траву́;

5. (лён, пеньку) це́рці, мяць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разграмі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -ро́млены; зак., каго-што.

1. Разарыць, разбурыць.

Р. абсталяванне.

Р. склады.

2. Разбіць, знішчыць у баі, у выніку барацьбы.

Р. варожы гарнізон.

3. перан. Раскрытыкаваць, даказаць ілжывасць, памылковасць чыіх-н. перакананняў; разнесці.

Р. артыкул.

|| наз. разгро́м, -у, м.; прым. разгро́мны, -ая, -ае.

Разгромнае выступленне ў друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

knutschen

1.

vt дыял. мяць, камячы́ць

2.

vi ныць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crumple [ˈkrʌmpl] v.

1. мяць, камячы́ць, каме́чыць;

crumple one’s clothes пакамячы́ць адзе́нне

2. мя́цца, камячы́цца; каме́чыцца;

This cloth crumples easily. Гэтая тканіна лёгка камечыцца.

3. звалі́цца, упа́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Маджэ́га, маджэ́ка ’суп, запраўлены льняной макухай’ (петрык., добр., Мат. Гом.), ’вінегрэт’ (петрык., жытк., Мат. Гом.). Няясна. Магчыма, звязана з балтыйскімі дзеясловамі: літ. máigytiмяць, ціснуць, сціскаць’, лат. maidzītмяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kntschen

vt разм.

1) мяць, камя́чыць

2) ці́скаць, гру́ба ла́шчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ла́ўдаць, драг. лаўдаты ’есці’ (Клім.). Няясна. Магчыма, генетычна звязана з літ. läudaga ’гультай’, ’неахайны’ (і узнікла са словазлучэння, якое абазначала ’павольна есці’). Аднак, калі улічыць рус. уладз. лаудить ’есці або піць з асаблівым апетытам’, можна меркаваць пра запазычанне. Не выключана балтыйская крыніца літ. lamdyti ’камячыць, мяць’: перанос значэння ’мяць’ > ’есці’ характэрны для іншых моў, параўн. вепс. mähmďäмяць, размінаць’ і ’прагна есці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)