мяць

1. zerkníttern vt, zerknüllen vt; (паперу) мяць суке́нку das Kleid zerkníttern;

2. (мясіць) knéten vt, zerdrücken vt, (áus)quétschen vt;

мяць глі́ну Ton knéten;

3. (лён, каноплі) bréchen* vt;

4. разм. (есці з апетытам, умінаць) (ver)schlíngen* vt, gíerig éssen*, tüchtig réinhauen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pestle

[ˈpesəl]

1.

n.

таўка́чык -а m.

2.

v.

таўчы́, мяць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kníttern

vt камячы́ць, мяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knüllen

vt мяць, камячы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níederstampfen

vt тапта́ць, мяць (нага́мі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níedertreten

* vt тапта́ць, мяць (нага́мі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knéten

vt

1) мясі́ць, мяць

2) масажы́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knáutschen

1.

vt дыял. мяць, камячы́ць

2.

vi ныць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knútschen

vt разм.

1) мяць, камя́чыць

2) ці́скаць, гру́ба ла́шчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wálken

vt тэкст. валя́ць, мяць, камячы́ць

j-n ~ — разм. адлупцава́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)