Verbum

лёстачкі, ‑чак.

Памянш.-ласк. да лёсткі. [Сашка] і лёстачкамі і хітрыкамі хацеў убіцца ў дружбу з Максімам, заваяваць яго давер. Машара.

на-гара́, прысл.

У шахцёраў — наверх, на паверхню зямлі. І скарб свой са штолень глыбокіх падаў Салігорск на-гара. Машара.

раўню́ткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі роўны. Лёгка і мякка слізгаюць палазы, пакідаючы за сабой па некранутай белі дзве раўнюткія палосы. Машара.

сезо́ннік, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на сезонных работах. Вярталіся дамоў сезоннікі з Латвіі, Літвы і нават з Эстоніі. Машара.

знерухо́мець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць нерухомым. Аляксей баязліва схамянуўся, нацягнуў коўдру на галаву, падкурчыў ногі і адразу знерухомеў, заціх. Машара.

запу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Абл. Запужаць, запалохаць. Нас вораг нічым не запудзіць — мы мір на зямлі адстаім. Машара.

бескары́слівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бескарыслівага. [Сяргею] хацелася пераканаць.. [Таню] ў бескарыслівасці свайго пачуцця, але па сваёй нерашучасці ён не мог зрабіць гэтага. Машара.

бруі́ць, бруіць; незак.

Тое, што і бруіцца. Ціха рэчанька бруіла, штось шаптаў чарот вадзе. Машара. Гімнам кроў бруіць у жылах. Танк.

валато́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і волатаўскі. [Жадзейка:] — Спіць маладосць сном валатоўскім. Машара. Вось ён стаіць перад намі валатоўскага росту сібірак. «Звязда».

вы́дыхнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Патраціць усе сілы, знясілець. Відаць, выдыхнуліся яны [англічане з французамі] толькі на адной атацы, і закончылася іх наступленне. Машара.