раўню́ткі, ‑ая, ‑ае.
Вельмі роўны. Лёгка і мякка слізгаюць палазы, пакідаючы за сабой па некранутай белі дзве раўнюткія палосы. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)