дызуры́я

(гр. dysuria, ад dis- = раз- + uron = мача)

парушэнне мочаспускання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

алігуры́я

(ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + uron = мача)

мед. змяншэнне колькасці мачы, што выдзяляецца ныркамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

экскрэме́нты

(лац. excrementum = выдзяленне)

прадукты выпаражнення чалавека і жывёл; кал, мача.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сцаць ’выдзяляць мачу’ (Нас., Сержп. Прымхі), сцяць ’тс’ (ашм., Стан.), сца́цца ’мачыцца пад сябе’ (Нас.; ашм., Стан.). Укр. сця́ти, рус. сцать, польск. szczać, в.-луж. ščeć, н.-луж. scaś, šcaś, чэш. scáti, славен. scáti, серб.-харв. старое і дыял. ścati, ст.-слав. сьцати ’тс’. Прасл. *sьcati < *sьkati у выніку трэцяй палаталізацыі; сюды ж стараж.-рус. сьчь ’мача’, ц.-слав. сьчь, серб.-харв. са̏ч, славен. sə̀č ’тс’; гл. Фасмер, 3, 815–816. Першапачаткова ’выдзяляць вадкасць, пушчаць сокі’ (Борысь, Etymologie, 54). Да і.-е. кораня *sei̯k‑ ’выліваць; цячы’ (Борысь, 594). Гл. яшчэ Махэк₂, 538; Глухак, 541; Шустар-Шэўц, 1408; ЕСУМ, 5, 492; параўн. сі́каць. Сюды ж сца́кі ’мача’, сцо́ха перан. ’сварлівая жанчына’, сцулі́ ’мача’, сцуль, сцу́лля ’той, хто мочыцца пад сябе’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГЛІКАЗУРЫ́Я

(ад грэч. glykys салодкі + uron мача),

наяўнасць у мачы цукру ў высокай канцэнтрацыі. Бывае пры павышанай колькасці цукру ў крыві — гіперглікеміі, у здаровых людзей — пры залішнім ужыванні салодкага, пры нерв. і эмацыянальных перанапружаннях (хутка праходзіць). Стойкая гліказурыя можа быць прыкметай дыябету цукровага і інш. парушэнняў унутр. сакрэцыі.

т. 5, с. 295

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЛЮКАЗУРЫ́Я

(ад глюкоза... + грэч. uron мача),

павышаная наяўнасць глюкозы ў мачы. Бывае пры парушэнні зваротнага ўсысання глюкозы з першаснай мачы ў нырачных канальцах, залішнім ўжыванні вугляводаў, нырачным дыябеце, узмацненні гліколізу і гліканеагенезу пасля мех., хім. ці таксічнага раздражнення ц. н. с., траўмах, інфекц. хваробах, пухлінах мозга і інш.

т. 5, с. 310

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

piss​1 [pɪs] n. slang, taboo мача́

♦

be on the piss BrE ужыва́ць шмат алкаго́лю;

take the piss (out of smb./smth.) BrE высме́йваць, перадра́жніваць (каго́-н./што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гіялураніда́за

[ад гр. hyalos = шкло + uron = мача + (дыяст)азы]

фермент, які каталізуе гідроліз гіялуронавай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урэа́за

(ад гр. uron = мача)

фермент, які каталізуе расшчапленне мачавіны на вуглякіслы газ і аміяк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экскрэ́ты

(лац. excretum = выдзеленае)

канечныя прадукты абмену рэчываў, выдзеленыя арганізмам (мача, кал, пот і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)