Тало́шыцца ’мітусіцца, кідацца’ (Ласт.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скрыло́ ‘крыло’ (Ласт., Сл. ПЗБ, Стан.), скры́льлі ‘крылы’ (Ласт.), скры́лы ‘тс’ (Сл. ПЗБ), скры́лья ‘крылле’ (там жа). Варыянт з рухомым s‑ ад *skridlo/*kridlo (гл. ЭССЯ, 12, 153). Гл. крыло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сро́гі ‘строгі; суровы’ (Ласт.). Гл. строгі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сі́ўка, се́ўка ‘ржанка’ (Ласт.). Гл. сявец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талачня́ ’цісканіна, таўкатня’ (Ласт.). Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тало́сіцца ’злёгку хвалявацца, зыбацца’ (Ласт.). Гл. таласа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прырака́ць ’абяцаць; прадвяшчаць’ (Нас., Ласт.), прырачо́ны ’абяцанкі’ (Ласт.), пріріка́ньня ’прадказванне’ (Бяльк.), ст.-бел. приречи ’абяцаць, абнадзеіць, сказаць, памянуць’. Укр. приріка́ти ’прадвяшчаць, абяцаць’. Хутчэй за ўсё, з польск. przyrzekać ’абяцаць’, przyrzeczony ’абяцанкі’. Гл. рэкнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тало́хнуцца ’штурхануцца, стукнуцца’: талохнуліся чаркамі (Ласт.). Гл. талахкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Супако́й ’спакой, заспакаенне’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк., Ласт., Гарэц., Шат., Арх. Федар., Сержп.). Да спакой (гл.) з іншай прэфіксацыяй (гл. су-), хутчэй за ўсё, другаснае ўтварэнне ад супако́іць ’заспакоіць, уціхамірыць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Свята́р ‘служка культу’ (Ласт., Стан.). Наватвор ад святы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)