hollow​1 [ˈhɒləʊ] n.

1. упа́дзіна, запа́дзіна, я́ма, я́міна

2. нізі́на, лог, лагчы́на

3. дупло́; пячо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wądół, ~ołu

м. роў; лагчына; лог

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

яр​I м.

1. (абрыў) stéiler Ábhang;

2. (роў, лагчына) tíefe Schlucht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кія́шнік, ‑у, м., зб.

Абл. Сцёблы кукурузы з лісцем; кукурузныя бадылі. Ад лазовага плятня, за якім узвышаўся пажоўклы кіяшнік,.. [Пятра] аддзяляла нешырокая лагчына, парослая альховымі кустамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hóhlweg

m -(e)s, -e лагчы́на, цясні́на; яр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лушчаі́на ’лагчына, даліна’ (парыц., Янк. Мат.), параўн. слуц. лагчаі́на (Сл. ПЗБ). Да лагчы́на (гл.) < лог < прасл. logъ > lož‑ьkъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лагчаві́на ’лагчына’ (Жд. 2; міёр., Нар. словатв.). У выніку кантамінацыі лексем лагчына і лагавіна (гл.). Тое ж назіраецца ва ўкр. лощовина.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

parów, ~owu

par|ów

м. яр; роў; лагчына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

маро́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Травяністая балотная расліна з белымі кветачкамі і аранжавымі ягадамі.

2. зб. Ягады гэтай расліны. Спелай марошкай ірдзее Скрозь і лагчына і яр. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэль

(ням. Delle = паглыбленне)

пласкадонная лінейна выцягнутая лагчына без пастаяннага вадацёку; утвараецца ў выніку дзеяння талых і дажджавых вод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)