кі́даць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. кінуць.

2. што. Складаць у стог (сена, салому).

К. стог.

Кідаць грошы на вецер — неашчадна расходаваць, дарэмна траціць.

|| наз. кіда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

porzucić

зак. пакінуць; кінуць;

porzucić szkołę — кінуць школу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

quit [kwɪt] v. infml

1. пакіда́ць, кіда́ць;

quit one’s family кі́нуць сям’ю́;

quit the place перасялі́цца ў і́ншае ме́сца

2. кіда́ць, канча́ць, спыня́ць;

quit smoking кі́нуць куры́ць;

quit school кі́нуць шко́лу

3. спыня́ць спро́бы; адмаўля́цца ад спро́бы зрабі́ць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

throw a bone

кі́нуць ко́стку, заспако́іць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бро́хнуць

‘з шумам упасці, пляснуцца, ударыцца; з сілай кінуць што-небудзь, стукнуўшы аб што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бро́хну бро́хнем
2-я ас. бро́хнеш бро́хнеце
3-я ас. бро́хне бро́хнуць
Прошлы час
м. бро́хнуў бро́хнулі
ж. бро́хнула
н. бро́хнула
Загадны лад
2-я ас. бро́хні бро́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бро́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шугі́снуць

кінуць чым-небудзь на каго-небудзь (шугіснуць палкай на вераб'ёў); калыўнуць чым-небудзь (шугіснуць люлькай)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шугі́сну шугі́снем
2-я ас. шугі́снеш шугі́снеце
3-я ас. шугі́сне шугі́снуць
Прошлы час
м. шугі́снуў шугі́снулі
ж. шугі́снула
н. шугі́снула
Загадны лад
2-я ас. шугі́сні шугі́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шугі́снуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакіда́ць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Кінуць (многа, многае) як папала.

П. рэчы на воз.

2. Пакінуць (многае, многіх).

Сяляне пакідалі свае хаты і падаліся далей ад фронту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dart2 [dɑ:t] v.

1. кі́дацца, кі́нуцца, ры́нуцца (куды-н.)

2. кіда́ць, кі́нуць (таксама перан.);

dart an angry look at smb. кі́нуць зло́сны по́зірк на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ацяні́ць, ацяню, аценіш, ацаніць; зак., што.

Кінуць цень на паверхню чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліч (род. клі́чу) м. клич, зов, призы́в;

кі́нуць к. — кли́кнуть клич

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)