Паўплі́ца ’паўпрыца’ (жлоб., Мат. Гом.). Да паўпрыца (гл.). Аб пераходзе р > л гл. Карскі., 1, 315.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Лухава́ты, драг. лухова́тый, лухый (Клім.). Да глухі, глухава́ты. Аб знікненні пачатковага г‑ гл. Карскі (1, 371–372).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лыпоўка ’ссыпка’ (нараўл., Мат. Гом.). Да лі́павачка (гл.). Аб другасным ацвярдзенні л‑ гл. Карскі (1, 316–317).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лэктаць ’прагна піць’ (воран., Сцяшк. Сл.). Да лакта́ць (гл.). Аб пераходзе а > э гл. Карскі (1, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лэмбы ’буйное пер’е’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да ла́мбы (гл.). Аб пераходзе а > э гл. Карскі (1, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лэхаць ’пляткарыць’ (зэльв., Сцяшк. Сл.). Да ла́хаць2 (гл.). Аб пераходзе а > э гл. Карскі (1, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліру́тны ’падобны’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). З вяру́тны (гл.). Аб пераходзе в > л гл. Карскі 1, 340–341.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мнук ’унук’ (Інстр. I). У выніку мены вн‑ > мн‑ (аб пераходзе в > м гл. Карскі, 1, 340).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мульга́ўка ’дробязь’, ’маласільны, слабы’ (Бяльк.). Да мальга́ (гл.). Аб мене а > у гл. Карскі, 1, 112–113.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Патрахтава́ць ’пачаставаць’ (трок., Сл. ПЗБ). Да патрабаваць (гл.). Аб мене к > х гл. Карскі, 1, 373–375.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)