ако́вы, акоў; адз. няма.

1. Тое, што і кайданы.

2. перан. Тое, што скоўвае, абмяжоўвае каго‑, што‑н., перашкаджае каму‑, чаму‑н. Каланіяльныя аковы. Рэлігійныя аковы. □ Помніш ты, як у дзень вераснёвы Векавыя апалі аковы. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kajdany

мн. кайданы; аковы;

zakuć kogo w kajdany — закаваць каго ў кайданы;

skruszyć kajdany — разбіць аковы;

założyć złote kajdany — ажаніцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; ‑куём, ‑куяце; зак., каго-што.

1. Надзець на каго‑н. кайданы, ланцугі, скаваўшы іх. Прыехалі жандары, закавалі Пархвена ў кайданы і адправілі ў Сібір на катаргу. Жычка. // перан. Пакарыць, зняволіць. Не танула песня ў моры. У агні не гарэла, Закаваць не мог у путы Сатрап азвярэлы. Купала. Няма яшчэ такіх кайданаў, Каб закаваць людское сэрца. Глебка.

2. перан. Пакрыўшы лёдам, зрабіць нерухомым; замарозіць. Падскочыў мароз і закаваў балоты і рэкі. Якімовіч. / у безас. ужыв. Закавала лёдам рэкі, Ручаёчкі — аж да дна. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zakuć

зак. закаваць;

zakuć w kajdany — закаваць у кайданы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

więzy

мн.

1. путы; ланцугі; кайданы;

2. перан. сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Féssel

f -, -n

1) кайданы́

2) вяры́гі

3) пу́ты

in ~n schlágen* — закава́ць у кайданы́

die ~n ábstreifen — скі́нуць пу́ты

die ~n spréngen — разарва́ць пу́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bracelet

[ˈbreɪslət]

n.

1) бранзале́тка f., бранзале́т -а m.

2) Sl. кайданы́ pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Капка́н, капка́ны ’паляўнічая пастка’, ’кайданы’ (Нас., ТСБМ, Сцяшк.) < рус. капкан, запазычанага з цюрк. kapkan, kapɣan ’пастка, пятля’ < цюрк. qap‑ ’хапаць’ (Фасмер, 2, 186; Шанскі, 2 (К), 56; ЕСУМ, 2, 373).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закава́ць сов., в разн. знач. закова́ть;

з. у кайда́ны́ — закова́ть в кандалы́;

з. капы́т — закова́ть копы́то;

маро́з ~ва́ў раку́ — моро́з закова́л ре́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bonds

а) пу́ты pl.; ланцугі́; кайданы́, ако́вы pl. only.

б) вастро́г -у m., зьняво́леньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)