Spréngladung

f -, -en вайск. падрыўны́ зара́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падрыўны́ прям., перен. подрывно́й;

п. зара́д — подрывно́й заря́д;

~на́я дзе́йнасць — подрывна́я де́ятельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шроту (у 1 знач.). Шротавы зарад. // Прызначаны для стральбы шротам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

electric

[ɪˈlektrɪk]

adj.

электры́чны

electric charge — электры́чны зара́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́вараць, ‑і, ж.

Тое, што і выварацень. Мішка прыўзняўся над санямі і шпурнуў у бок вывараці зарад. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпур, ‑а, м.

1. Прасвідраваны ў горным масіве цыліндрычны канал, у які закладваецца зарад выбуховага рэчыва для ўзрыву горнай пароды. Стукаў-пастукваў [дзядок] ад рання да мораку, Выдзеўбаў шнур і засыпаў туды Ладны зарад самаробнага пораху. Лужанін.

2. У металургіі — адтуліна ў горне шахтавай печы, праз якую выпускаюць прадукты плаўлення.

[Ням. Spur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крамянёўка, ‑і, ДМ ‑нёўцы; Р мн. ‑нёвак, ж.

Даўнейшая стрэльба, у якой зарад запальваўся ад удару крэсіва аб крэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэалісты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэалістычнага. Рэалістычнасць апісання. □ Пры ўсёй рэалістычнасці тэндэнцый, «прадметнасці», «рэчавасці» паэзія Коласа нясе .. немалы зарад рамантычнасці. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрывно́й прям., перен. падрыўны́;

подрывно́й заря́д падрыўны́ зара́д;

подрывна́я рабо́та прям., перен. падрыўна́я рабо́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрыўны́, ‑ая, ‑ое.

Які разрываецца ад удару. Разрыўны зарад. □ Камандзіру разведкі, Адаму Бухаўцу, разрыўною куляй адбіла ў запясці правую руку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)