bolt
I [boʊlt]
1.
n.
1) шво́ран -а m., болт балта́ m., ніт -а́ m.
2)
а) за́саўка, зава́ла f. (на дзьвяра́х)
б) замо́к (у па́льнай збро́і)
3) сэ́рца n., язы́к -а́ m. (у замку́)
4) страла́ f.
5) мала́нка f.
6) уцёкі pl., рапто́ўны зры́ў
to make a bolt (for) — кі́нуцца на ўцёкі, уцячы́
7) суво́й палатна́ або́ шпале́раў
2.
v.t.
1) зачыня́ць на за́саўку (дзьве́ры); нітава́ць, браць на ніт
2) вы́паліць, сказа́ць насьпе́х, ля́пнуць
3) глыта́ць не пражава́ўшы, е́сьці насьпе́х
4) скру́чваць ткані́ну (шпале́ры) у суво́й
3.
v.i.
1) кі́дацца на ўцёкі, рва́цца; зрыва́цца
The horse bolted — Конь рвану́ўся
2) ху́тка йсьці́ ў стаўпа́к (пра насе́ньне ці расьлі́ну)
4.
adv.
рапто́ўна
•
- bolt from the blue
- bolt upright
II [boʊlt]
v.t.
1) се́яць (сі́там), прасе́йваць
2) Figur. дакла́дна правяра́ць, аддзяля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bar
I [bɑ:r]
n.
1) брусо́к -ка́ m., зьлі́так -ку m., плі́тка f., кава́лак -ка m.
a bar of iron — брусо́к жале́за
a bar of gold — зьлі́так зо́лата
a bar of chocolate — плі́тка шакаля́ду
a bar of soap — кава́лак мы́ла
2) жэ́рдка f.; кол, кала́ m.; шта́ба, за́саўка, зава́ла, запру́да f.
3)
а) перашко́да f.
б) нано́с пяску́, меліна́ пры ву́сьці ракі́
4) паласа́ сьвятла́ або́ ко́леру
5) Mus. та́ктавая ры́са; такт -а m.
6) бар -у m
7)
а) адвака́цкая прафэ́сія
б) адвака́ты, пра́ўнікі
в) ме́сца ў судзе́ для адвака́та або́ абвінава́чанага
8) суд -у m.
9) Law спыне́ньне судо́вага працэ́су
II [bɑ:r]
1.
barred, barring, – v.t.
1) засо́ўваць; заклада́ць шта́бай, жэ́рдкай
2) зачыня́ць (-ца)
3) спыня́ць, перашкаджа́ць, загараджа́ць
4) забараня́ць
to bar from — не дапушча́ць да каго́-чаго́
5) пазнача́ць каляро́вымі пало́скамі
2.
prep.
за вы́няткам, апрача́
bar one — за вы́няткам аднаго́
bar none — бяз вы́нятку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)