перакруці́цца, -учу́ся, -у́цішся, -у́ціцца; зак.

1. Павярнуцца кругом, процілеглым бокам ці канцом.

П. на адной назе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад частага, празмернага закручвання або распасціся напалам, на часткі ад кручэння.

Кран перакруціўся.

Алюмініевы дрот лёгка перакруціўся.

3. перан. Рэзка перамяніцца, перайначыцца (разм.).

Як жыццё перакруцілася.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Заблытацца, зблытацца.

Ніткі перакруціліся.

|| незак. перакру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ублы́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. у што. Заблытацца ў чым‑н. Левы конь за .. паўхвілін[ы] паспеў ублытацца ў пастронкі. Чорны. Усё .. [Настачцы] здавалася, што за ёй пагоніцца пчала, ублытаецца ў валасы. Кулакоўскі.

2. Абвязацца, абматацца чым‑н. Ублытацца рознымі лахманамі, каб машкара не кусала.

3. перан.; у што і без дап. Разм. Умяшацца, увязацца ў што‑н.; прыняць удзел у чым‑н. Ублытацца ў чужую справу. □ А тады цёшча ўблыталася: «Няма, — кажа, — дастатку ў нас на вялікіх гасцей». Кандрусевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zawikłać się

зак. заблытацца;

zawikłać się w co — ублытацца ў што;

sprawa się ~łа — справа ўскладнілася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uwikłać się

uwikła|ć się

зак. кніжн. заблытацца, ублытацца;

muszka ~ła się w pajęczynie — муха заблыталася ў павуціне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verfngen

*

1.

vi (bei D) ака́зваць уздзе́янне [ура́жанне], (уз)дзе́йнічаць (на каго-н.; пра сродкі, абяцанні)

2.

(sich) заблы́тацца

(тс. у супярэчнасцях)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pokręcić się

pokręci|ć się

зак.

1. пакруціцца;

2. заблытацца; пераблытацца;

coś mi się ~ło — у мяне ўсё пераблыталася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fstfahren

* аддз. vi (s) i (sich) загра́знуць; се́сці на мель; заблы́тацца

перан. зайсці́ ў тупі́к

die Sche ist fstgefahren — спра́ва зайшла́ ў тупі́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

супярэ́чнасць ж. Wderspruch m -(e)s, -sprüche; Wderrede f -, -n (пярэчанне);

заблы́тацца ў супярэ́чнасцях sich in Wdersprüche verwckeln;

супярэ́чнасць памі́ж сло́вам і спра́вай der Wderspruch zwschen Rden und Hndeln;

по́ўны супярэ́чнасцяў wderspruchsvoll;

без супярэ́чнасцяў wderspruchslos; hne Wderreden, hne Wdersprüche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verstrcken

1.

vt (in A) заблы́тваць, уця́гваць (каго-н. у непрыемную справу)

2.

(sich)

(in A) заблы́тацца (у супярэчнасцях і г.д.); ублы́тацца ў што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перакруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. Павярнуцца кругом, процілеглым бокам або канцом. На сярэдзіне рэчкі кругляк перакруціўся, [плывец] бухнуўся галавой у ваду, а ногі са шкарпэткамі задраліся ўгору! Колас. Юрка скінуў шапку і, папляваўшы на рукі, так пацягнуў пілу, што аж палена перакруцілася. Курто. Жанчына ўздрыганулася і, як вяртлявы звярок, у момант перакруцілася тварам да чалавека — у профіль да акна. Чорны. — Во! Гэта дарэчы! — перакруціўся на адной назе Віктар. Маўр.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад частага або празмернага закручвання. Кран перакруціўся. // Распасціся напалам, на часткі ад кручэння. Алюмініевы дрот лёгка перакруціўся.

3. перан. Разм. Рэзка перамяніцца, перайначыцца. Віхляй уголас пераказваў Вінцусю Шавелю нечаканае яму рашэнне акругвыканкома. А той пазіраў на сакратара з лёгкім недаверам і не ведаў, як яно так раптам усё перакруцілася... Гартны.

4. Заблытацца, зблытацца. Перакруціліся ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)