заблы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.
1. гл. блытацца.
2. перан. Аказацца ў цяжкім становішчы ад чаго-н.
З. ў даўгах.
3. Збіцца з дарогі, заблудзіць (разм.).
З. ў незнаёмай мясцовасці.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць цяжкім для вырашэння.
Пытанне заблыталася.
|| незак. заблы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заблы́тацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заблы́таюся |
заблы́таемся |
| 2-я ас. |
заблы́таешся |
заблы́таецеся |
| 3-я ас. |
заблы́таецца |
заблы́таюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заблы́таўся |
заблы́таліся |
| ж. |
заблы́талася |
| н. |
заблы́талася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заблы́тайся |
заблы́тайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заблы́таўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заблы́тацца сов., прям., перен. запу́таться;
му́ха ~талася ў павуці́нні — му́ха запу́талась в паути́не;
рахункаво́д ~таўся — счетово́д запу́тался
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заблы́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. У беспарадку пераплесціся, перавіцца, зблытацца (пра ніткі, валасы і пад.). Ніткі заблыталіся.
2. у чым. Аказацца аплеценым чым‑н., пазбаўленым магчымасці рухацца. Муха заблыталася ў павуцінні. □ Жоўты лісток з бярозы заблытаўся ў траве і вісеў у ёй. Чорны. Яська паправіў валасы на таткавай галаве, у іх заблытаўся дзядоўнік. Лынькоў.
3. перан.; у чым і без дап. Аказацца ў цяжкім становішчы з-за сваёй нявопытнасці, няўмеласці, памылкі і пад. — Нешта заблытаўся наш рахункавод, а я — няхай мне сорамна будзе прызнацца — таксама ў бухгалтэрыі не надта моцны. Брыль.
4. перан. Збіцца, страціць сувязь у думках, выказваннях і пад. Заблытацца ў разважаннях. □ Старшыня, які не чакаў такога павароту справы, заблытаўся і гаварыў, замест адказаў на пытанні Андрэя.., зусім іншае. Галавач.
5. перан. Стаць цяжкім для разумення, ускладніцца. Пытанне заблыталася.
6. Разм. Збіцца з дарогі, заблудзіць. З другога ж боку, гэты самы гук, драпежны і злосны, памагаў .. [Карагу] крыху аглядзецца і больш-менш пэўна вызначыць сваё становішча, бо ён заблытаўся ў незнаёмай мясцовасці. Колас. Горад вялікі, заблытацца ў ім не штука. Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Бязладна пераплятацца (пра ніткі, валасы, дарогі і пад.).
Ніткі блытаюцца.
2. Чапляцца за што-н., заблытвацца.
Ногі блытаюцца ў траве.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Траціць яснасць, дакладнасць (пра думкі, словы і пад.).
Думкі пачалі б.
4. Рабіць, гаварыць няясна, недакладна; збівацца.
Б. ў адказе.
5. Пераходзіць з месца на месца; блукаць (разм.).
Б. па хатах.
6. Падтрымліваць сувязь з людзьмі, паводзіны якіх выклікаюць неадабрэнне (разм.).
Б. з дрэннай кампаніяй.
|| зак. заблы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны (да 1—4 знач.), зблы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны (да 1, 3, 4 і 6 знач.), пераблы́тацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -аецца (да 1 і 3 знач.) і ублы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
троп², -у.
У выразе: збіцца з тропу (разм.) — заблытацца, збіцца з толку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запу́таться заблы́тацца, мног. пазаблы́твацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залга́цца, -лгу́ся, -лжо́шся, -лжо́цца; -лжо́мся, -лжаце́ся, -лгу́цца; -лжы́ся; зак. (разм.).
Лгучы, зусім заблытацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зарапартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак. (разм.).
Заблытацца, нагаварыць лішняга, недарэчнага, расказваючы што-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залга́цца, ‑лгуся, ‑лжэшся, ‑лжэцца; зак.
Разм. Заблытацца ў ілганні, хлусні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)