Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заблы́таццасов., прям., перен. запу́таться;
му́ха ~талася ў павуці́нні — му́ха запу́талась в паути́не;
рахункаво́д ~таўся — счетово́д запу́тался
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заблы́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. У беспарадку пераплесціся, перавіцца, зблытацца (пра ніткі, валасы і пад.). Ніткі заблыталіся.
2.учым. Аказацца аплеценым чым‑н., пазбаўленым магчымасці рухацца. Муха заблыталася ў павуцінні. □ Жоўты лісток з бярозы заблытаўся ў траве і вісеў у ёй.Чорны.Яська паправіў валасы на таткавай галаве, у іх заблытаўся дзядоўнік.Лынькоў.
3.перан.; учым і без дап. Аказацца ў цяжкім становішчы з-за сваёй нявопытнасці, няўмеласці, памылкі і пад. — Нешта заблытаўся наш рахункавод, а я — няхай мне сорамна будзе прызнацца — таксама ў бухгалтэрыі не надта моцны.Брыль.
4.перан. Збіцца, страціць сувязь у думках, выказваннях і пад. Заблытацца ў разважаннях. □ Старшыня, які не чакаў такога павароту справы, заблытаўся і гаварыў, замест адказаў на пытанні Андрэя.., зусім іншае.Галавач.
5.перан. Стаць цяжкім для разумення, ускладніцца. Пытанне заблыталася.
6.Разм. Збіцца з дарогі, заблудзіць. З другога ж боку, гэты самы гук, драпежны і злосны, памагаў .. [Карагу] крыху аглядзецца і больш-менш пэўна вызначыць сваё становішча, бо ён заблытаўся ў незнаёмай мясцовасці.Колас.Горад вялікі, заблытацца ў ім не штука.Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заблы́тацца
1. sich verfítzen;
ні́ткі заблы́таліся das Garn hat sich [ist] verfítzt;
2. sich verwíckelt sein;
заблы́тацца ў супярэ́чнасцях sich in Wídersprüche verwíckeln [verstrícken];
3.разм. (умаўленні) sich verháspeln, sich verhéddern;
4.разм. (заблудзіць, заблукаць) sich verláufen*, sich verírren
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
блы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Бязладна пераплятацца (пра ніткі, валасы, дарогі і пад.).
Ніткі блытаюцца.
2. Чапляцца за што-н., заблытвацца.
Ногі блытаюцца ў траве.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Траціць яснасць, дакладнасць (пра думкі, словы і пад.).
Думкі пачалі б.
4. Рабіць, гаварыць няясна, недакладна; збівацца.
Б. ў адказе.
5. Пераходзіць з месца на месца; блукаць (разм.).
Б. па хатах.
6. Падтрымліваць сувязь з людзьмі, паводзіны якіх выклікаюць неадабрэнне (разм.).
Б. з дрэннай кампаніяй.
|| зак.заблы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны (да 1—4 знач.), зблы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны (да 1, 3, 4 і 6 знач.), пераблы́тацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -аецца (да 1 і 3 знач.) іублы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
троп², -у.
У выразе: збіцца з тропу (разм.) — заблытацца, збіцца з толку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запу́татьсязаблы́тацца, мног. пазаблы́твацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)