жывёлка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Памянш. да жывёла (у 1 знач.); невялічкая жывёла. Вада адышла ад берага і пакінула на дне шмат жывёлак. Маўр.

2. Ласк. да жывёла (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абало́чнік

‘хордавая жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абало́чнік абало́чнікі
Р. абало́чніка абало́чнікаў
Д. абало́чніку абало́чнікам
В. абало́чніка абало́чнікаў
Т. абало́чнікам абало́чнікамі
М. абало́чніку абало́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акантацэфа́л

‘беспазваночная жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акантацэфа́л акантацэфа́лы
Р. акантацэфа́ла акантацэфа́лаў
Д. акантацэфа́лу акантацэфа́лам
В. акантацэфа́ла акантацэфа́лаў
Т. акантацэфа́лам акантацэфа́ламі
М. акантацэфа́ле акантацэфа́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арахні́д

‘павукападобная жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арахні́д арахні́ды
Р. арахні́да арахні́даў
Д. арахні́ду арахні́дам
В. арахні́да арахні́даў
Т. арахні́дам арахні́дамі
М. арахні́дзе арахні́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глабігеры́н

‘прасцейшая жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. глабігеры́н глабігеры́ны
Р. глабігеры́на глабігеры́наў
Д. глабігеры́ну глабігеры́нам
В. глабігеры́на глабігеры́наў
Т. глабігеры́нам глабігеры́намі
М. глабігеры́не глабігеры́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыжэ́ня

‘жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рыжэ́ня рыжэ́ні
Р. рыжэ́ні рыжэ́нь
Д. рыжэ́ні рыжэ́ням
В. рыжэ́ню рыжэ́нь
Т. рыжэ́няй
рыжэ́няю		 рыжэ́нямі
М. рыжэ́ні рыжэ́нях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сё́рбаннік

‘чалавек; жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сё́рбаннік сё́рбаннікі
Р. сё́рбанніка сё́рбаннікаў
Д. сё́рбанніку сё́рбаннікам
В. сё́рбанніка сё́рбаннікаў
Т. сё́рбаннікам сё́рбаннікамі
М. сё́рбанніку сё́рбанніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сё́рбаннік

‘чалавек; жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сё́рбаннік сё́рбаннікі
Р. сё́рбанніка сё́рбаннікаў
Д. сё́рбанніку сё́рбаннікам
В. сё́рбанніка сё́рбаннікаў
Т. сё́рбаннікам сё́рбаннікамі
М. сё́рбанніку сё́рбанніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цмо́канніца

‘жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цмо́канніца цмо́канніцы
Р. цмо́канніцы цмо́канніц
Д. цмо́канніцы цмо́канніцам
В. цмо́канніцу цмо́канніц
Т. цмо́канніцай
цмо́канніцаю		 цмо́канніцамі
М. цмо́канніцы цмо́канніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чмы́ханніца

‘жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чмы́ханніца чмы́ханніцы
Р. чмы́ханніцы чмы́ханніц
Д. чмы́ханніцы чмы́ханніцам
В. чмы́ханніцу чмы́ханніц
Т. чмы́ханніцай
чмы́ханніцаю		 чмы́ханніцамі
М. чмы́ханніцы чмы́ханніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)