малапрадукцы́йны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць мала вынікаў.

Малапрадукцыйная праца.

2. Які дае недастатковую колькасць прадукцыі.

Малапрадукцыйная жывёла.

|| наз. малапрадукцы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жывёліна, ‑ы, ж.

Тое, што і жывёла (у 1 знач.); адна асобная жывёла. Па дрэве шмыгнула нейкая новая жывёліна, крыху падобная да вавёркі. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахвя́рны, -ая, -ае.

1. Які прыносіцца ў ахвяру.

Ахвярная жывёла.

2. На які прыносяць ахвяры.

А. стол.

3. перан. Адважны, самаадданы.

А. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чыстапаро́дны, -ая, -ае.

Які належыць да якой-н. адной пароды, мае ўласцівыя ёй прыкметы (пра племянную жывёлу).

Чыстапародная жывёла.

|| наз. чыстапаро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рога́тый в разн. знач. рага́ты;

рога́тый скот рага́тая жывёла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

однокопы́тный прил. аднакапы́тны;

ло́шадь — однокопы́тное живо́тное ко́нь — аднакапы́тная жывёла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бездагля́дны, ‑ая, ‑ае.

Пакінуты без догляду; закінуты. Бездаглядная жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітафа́г, ‑а, м.

Спец. Жывёла, якая корміцца расліннай ежай.

[Ад грэч. phytón — расліна і phágos — пажыральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

amphibian [æmˈfɪbiən] n.

1. амфі́бія, земна во́дная жывёла

2. самалёт-амфі́бія, танк-амфі́бія, аўтамабі́ль-амфі́бія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

альбіно́с, ‑а, м.

Чалавек, жывёла або расліна з адзнакамі альбінізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)