цмо́канніца

‘жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цмо́канніца цмо́канніцы
Р. цмо́канніцы цмо́канніц
Д. цмо́канніцы цмо́канніцам
В. цмо́канніцу цмо́канніц
Т. цмо́канніцай
цмо́канніцаю		 цмо́канніцамі
М. цмо́канніцы цмо́канніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)