цмо́канніца
‘жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цмо́канніца | цмо́канніцы | |
| цмо́канніцы | цмо́канніц | |
| цмо́канніцы | цмо́канніцам | |
| цмо́канніцу | цмо́канніц | |
| цмо́канніцай цмо́канніцаю |
цмо́канніцамі | |
| цмо́канніцы | цмо́канніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)