калабо́ма
(гр. koloboma = адрэзаны кавалачак)
дэфект тканкі павек або абалонкі вочнага яблыка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
wada
ж.
1. загана, хіба;
wada serca мед. парок сэрца;
2. дэфект, брак, недахоп;
wada wymowy — дэфект вымаўлення
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
defekt, ~u
м. вада; дэфект, загана, недахоп; хіба
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
політэлі́я
(ад полі- + гр. phele = сасок)
павялічаная колькасць саскоў малочнай залозы як дэфект развіцця.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Брак 1 ’нястача’ (Сцяшк. МГ, БРС, Яруш., Сцяшк., Шат.). Укр. брак ’тс’. Запазычанне з польск. brak ’тс’ (а гэта з с.-н.-ням. brak ’тс’); гл. Бернекер, 80; Брукнер, 38; Фасмер, 1, 206; Слаўскі, 1, 41; Рудніцкі, 191; Шалудзька, Нім., 22. Таксама бел. бракава́ць ’не хапаць’, укр. бракува́ти < польск. brakować; Рыхардт, Poln., 36; Кюнэ, Poln., 46. Параўн. яшчэ Булыка, Запазыч., 48.
Брак 2 ’дэфект’, бракава́ць. Рус. брак, бракова́ть, укр. брак, бракува́ти. Праз польск. brak, brakować з с.-н.-ням. brak ’дэфект, недахоп’ (параўн. ням. brechen ламаць’). Бернекер, 80; Фасмер, 1, 206; Рудніцкі, 191; Рыхардт, Poln., 36; Кюнэ, Poln., 46; Брукнер, 38; Слаўскі, 1, 41. Выходзіць, што гэта слова таго ж паходжання, што і брак 1 але развіццё семантыкі ішло рознымі шляхамі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брак, ‑у, м.
1. Недабраякасны тавар; прадметы вытворчасці, якія маюць тую ці іншую загану. [Лявон:] — Як жа так! Хіба можна Вырабляць сягоння брак? Корбан. // Загана, пашкоджанне, дэфект у чым‑н. Брак, нізкая якасць вырабаў, кім бы яны ні дапускаліся, заўсёды звязаны з непапраўнымі матэрыяльнымі і маральнымі выдаткамі. Машэраў. Адна з дэталей папярэдняй пліты была з бракам. Паслядовіч.
2. Разм. Нястача, адсутнасць, недахоп чаго‑н.
[Ням. Brack.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экскарыя́цыя
(ад лац. excoriare = здзіраць скуру)
паверхневы дэфект скуры, які ўтвараецца ў выніку расчэсвання, пры механічных пашкоджаннях і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
vice1 [vaɪs] n.
1. зага́на, хі́ба; распу́ста;
a vice ring крыміна́льная гру́па
2. недахо́п; ке́пская звы́чка; дэфе́кт;
vices of style стылісты́чныя недахо́пы;
Smoking is his vice. Яго кепская звычка – курэнне.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дэфектало́гія
(ад дэфект + -логія)
навука, якая вывучае заканамернасці і асаблівасці развіцця дзяцей з фізічнымі і псіхічнымі недахопамі і пытанні іх навучання і выхавання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
snow1 [snəʊ] n.
1. снег;
a heavy fall of snow мо́цны снегапа́д
2. comput. снег на экра́не (дэфект адлюстравання)
♦
as clean as the driven snow чы́сты як снег;
as white as snow бе́лы як снег
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)