калабо́ма

(гр. koloboma = адрэзаны кавалачак)

дэфект тканкі павек або абалонкі вочнага яблыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

політэлі́я

(ад полі- + гр. phele = сасок)

павялічаная колькасць саскоў малочнай залозы як дэфект развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Брак 1 ’нястача’ (Сцяшк. МГ, БРС, Яруш., Сцяшк., Шат.). Укр. брак ’тс’. Запазычанне з польск. brak ’тс’ (а гэта з с.-н.-ням. brak ’тс’); гл. Бернекер, 80; Брукнер, 38; Фасмер, 1, 206; Слаўскі, 1, 41; Рудніцкі, 191; Шалудзька, Нім., 22. Таксама бел. бракава́ць ’не хапаць’, укр. бракува́ти < польск. brakować; Рыхардт, Poln., 36; Кюнэ, Poln., 46. Параўн. яшчэ Булыка, Запазыч., 48.

Брак 2 ’дэфект’, бракава́ць. Рус. брак, бракова́ть, укр. брак, бракува́ти. Праз польск. brak, brakować з с.-н.-ням. brak ’дэфект, недахоп’ (параўн. ням. brechen ламаць’). Бернекер, 80; Фасмер, 1, 206; Рудніцкі, 191; Рыхардт, Poln., 36; Кюнэ, Poln., 46; Брукнер, 38; Слаўскі, 1, 41. Выходзіць, што гэта слова таго ж паходжання, што і брак 1 але развіццё семантыкі ішло рознымі шляхамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брак, ‑у, м.

1. Недабраякасны тавар; прадметы вытворчасці, якія маюць тую ці іншую загану. [Лявон:] — Як жа так! Хіба можна Вырабляць сягоння брак? Корбан. // Загана, пашкоджанне, дэфект у чым‑н. Брак, нізкая якасць вырабаў, кім бы яны ні дапускаліся, заўсёды звязаны з непапраўнымі матэрыяльнымі і маральнымі выдаткамі. Машэраў. Адна з дэталей папярэдняй пліты была з бракам. Паслядовіч.

2. Разм. Нястача, адсутнасць, недахоп чаго‑н.

[Ням. Brack.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vice​1 [vaɪs] n.

1. зага́на, хі́ба; распу́ста;

a vice ring крыміна́льная гру́па

2. недахо́п; ке́пская звы́чка; дэфе́кт;

vices of style стылісты́чныя недахо́пы;

Smoking is his vice. Яго кепская звычка – курэнне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экскарыя́цыя

(ад лац. excoriare = здзіраць скуру)

паверхневы дэфект скуры, які ўтвараецца ў выніку расчэсвання, пры механічных пашкоджаннях і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэфектало́гія

(ад дэфект + -логія)

навука, якая вывучае заканамернасці і асаблівасці развіцця дзяцей з фізічнымі і псіхічнымі недахопамі і пытанні іх навучання і выхавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

snow​1 [snəʊ] n.

1. снег;

a heavy fall of snow мо́цны снегапа́д

2. comput. снег на экра́не (дэфект адлюстравання)

♦

as clean as the driven snow чы́сты як снег;

as white as snow бе́лы як снег

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэфектало́гія

(ад лац. defectus = дэфект + гр. logos = навука)

навука, якая вывучае заканамернасці і асаблівасці развіцця дзяцей з фізічнымі і псіхічнымі недахопамі і пытанні іх навучання і выхавання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Míssstand

m -(e)s, -stände дрэ́нны стан; дэфе́кт, недахо́п; pl непара́дкі, парушэ́нні, непала́дкі

gégen die Míssstände áuftreten* — змага́цца з недахо́памі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)