Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліцэ́нзія
(лац. licentia = права, дазвол)
1) дазвол кампетэнтнага дзяржаўнага органа на прывоз тавараў або іх вываз за граніцу;
2) дазвол на выраб якой-н. прадукцыі, выкарыстанне вынаходніцтва, арганізацыю якога-н. віду дзейнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
панаша́ж
(фр. panachage)
дазвол выбаршчыку галасаваць за кандыдатаў розных партыйных спісаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
permission
[pərˈmɪʃən]
n.
дазво́л -у m., зго́да f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
usankcjonować
зак. санкцыянаваць, даць санкцыю (дазвол)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Sóndergenehmigung
f -, -en спецыя́льны дазво́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fórtdürfen
*vi атрыма́ць дазво́л ісці́ [адлучы́цца]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
са́нкцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Зацвярджэнне вышэйшай інстанцыяй, дазвол на што-н. (кніжн.).
Атрымаць санкцыю старшыні.
2. У міжнародным праве: мера ўздзеяння ў адносінах да дзяржавы, якая парушае свае абавязацельствы, дагаворы, а таксама наогул тая ці іншая мера ўздзеяння ў адносінах да правапарушальніка (спец.).
Прымяніць эканамічныя санкцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Erláubnis
f - дазво́л
mit ~ — з дазво́лу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)