Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліцэ́нзія
(лац. licentia = права, дазвол)
1) дазвол кампетэнтнага дзяржаўнага органа на прывоз тавараў або іх вываз за граніцу;
2) дазвол на выраб якой-н. прадукцыі, выкарыстанне вынаходніцтва, арганізацыю якога-н. віду дзейнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
permission
[pərˈmɪʃən]
n.
дазво́л -у m., зго́да f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
usankcjonować
зак. санкцыянаваць, даць санкцыю (дазвол)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Sóndergenehmigung
f -, -en спецыя́льны дазво́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fórtdürfen
*vi атрыма́ць дазво́л ісці́ [адлучы́цца]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
са́нкцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Зацвярджэнне вышэйшай інстанцыяй, дазвол на што-н. (кніжн.).
Атрымаць санкцыю старшыні.
2. У міжнародным праве: мера ўздзеяння ў адносінах да дзяржавы, якая парушае свае абавязацельствы, дагаворы, а таксама наогул тая ці іншая мера ўздзеяння ў адносінах да правапарушальніка (спец.).
Прымяніць эканамічныя санкцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аўтарыза́цыя
(фр. autorisation = дазвол)
выражэнне аўтарам згоды на пераклад, інсцэніроўку ці экранізацыю свайго твора.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)