пабра́тацца сов.

1. побрата́ться;

2. разг., ирон. сравня́ться (с кем-л.);

пабра́таўся гаршчо́к з катло́мпосл. гусь свинье́ не това́рищ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gabble

[ˈgæbəl]

1.

v.i.

1) мало́ць языко́м

2) балбата́ць; саката́ць

3) гагата́ць (пра гусь)

2.

n.

1) балбатня́ f.

2) го́гат -у m. (гусе́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГРЭНЛА́НДСКІ НАЦЫЯНА́ЛЬНЫ ПАРК

(Grønland),

на ПнУ в-ва Грэнландыя. Засн. ў 1974. Пл. каля 70 млн. га. Ландшафты арктычных пустынь, на схілах узгоркаў — травяная расліннасць. У фауне звычайныя аўцабык, белы мядзведзь, маржы, цюлені, пясцы, заяц, гарнастай, з птушак — белая курапатка, гага, белашчокая казарка, гусь Роса, белая сава, крэчат. Біясферны рэзерват.

т. 5, с. 494

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абшчыпа́ць, абшчы́пваць

1. rpfen vt;

абшчыпа́ць гусь ine Gans rpfen; (лісце, ягады і г. д) breißen* vt, (b)pflücken vt;

2. (параніць) (b)knifen* vt, bzwicken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gans

f -, Gänse гу́ска, гусь

dmme ~ — груб. дурні́ца

wie ine ~ schnttern — вярзці́ [пле́сці] лухту́

wie ine ~ wtscheln — хадзі́ць перава́льваючыся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тава́рыш м., в разн. знач. това́рищ;

шко́льны т. — шко́льный това́рищ;

т. па пра́цы — това́рищ по рабо́те;

т. міні́страдорев. това́рищ мини́стра;

т. пракуро́раист. това́рищ прокуро́ра;

т. па няшча́сцішутл. това́рищ по несча́стью;

гусь свінні́ не т.погов. гусь свинье́ не това́рищ;

пе́шы ко́ннаму не т.погов. пе́ший ко́нному не това́рищ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Асмалі́ць ’абпаліць’ (Яруш.). Пачаткова ’пакрыць смалой’, а потым, у сувязі з тым што пры гэтым дрэва часта трымаюць на адкрытым агні, пераносна на іншыя прадметы — напр. парсюка ці гусь. Пераход вядомы і ў іншых славянскіх мовах. Адсюль: асма́лак ’галавешка’, асмалёнкі ’бульба з прыгаркай’ (Сцяц.); асмалёнак ’пра смуглага чорнавалосага чалавека’ (Сцяц.) адлюстроўвае яшчэ сувязь з чорным колерам смалы і абсмаленых прадметаў. Магчыма, што ва ўзнікненні слоў асмалёнкі і асмалёнак ёсць сувязь з коранем смаг‑ (параўн. смажыць), а сувязь з смала — вынік пазнейшай народнай этымалогіі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ґе́ґа1 ’крэмень’ (гродз., таксама ў бел. гаворках Польшчы; гл. Лекс. балтызмы, 40–41), ’камень’ (Сцяшк.). Мяркуюць, што гэта магчымае запазычанне (з варыянтам дзе́га) з літ. мовы. Параўн. літ. dẽgti, dẽginti ’паліць’, dẽgas, dẽgalas ’галавешка, кнот’ (гл. Смулкова, Лекс. балтызмы, 40–41; Смулкова, Z polsk. stud. slawist., ser. 2, 1963, 215–221). Параўн. яшчэ Сл. паўн.-зах., 439.

Ґе́ґа2 ’парода гусей’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. gẽgalas ’нырок’, gẽgė ’зязюлька’. Але, магчыма, і самастойнае ўтварэнне (ад ге́гаць, ґе́ґаць, гл.). Параўн. польск. gęgaгусь’ (< gęgać ’гегаць’). Гл. Слаўскі, 1, 272.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pluck2 [plʌk] v.

1. абшчы́пваць, абску́бваць;

pluck a goose абску́бці гусь

2. dated or lit. зрыва́ць; збіра́ць;

pluck a rose/an apple сарва́ць ру́жу/я́блык

3. выску́бваць; выдзіра́ць;

She plucked a thread off the lapel of his jacket. Яна выцягнула нітку з лацкана яго пінжака.

pluck up (the) courage набра́цца сме́ласці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wół, wołu

м. вол;

pracuje jak wół — працуе, як вол;

patrzy jak wół na malowane wrota — глядзіць, як гусь на бліскавіцу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)